zabawy. Gdzie daję wyraz uznania ważności czynności, jaką jest kultywowa-
nie radości i przyjemności. Uświęcanie szeroko pojętego smaku.
Działanie Error Bistro odnosi się do freeganizmu, rozwijającego się
w drugiej połowie XX wieku ruchu w odpowiedzi na kapitalizm. Freeganizm
polega na żywieniu się produktami, które mimo swojej przydatności do
spożycia zostały wyrzucone do śmietnika. Ruch jest średnio znany, przez
większość uznawany za co najmniej niesmaczny, przez wielu niewystarczająco
przekonujący, by uznać go za strategię codzienności. Warto nadmienić, że
freeganizm nie oznacza jedzenia pleśni - w śmietniku masowo lądują produk-
ty całkowicie zdatne do spożycia.
Wnosząc produkty zza granicy czystości z powrotem na stół, i uświęcając
je rytuałem uświęcania piękna, chcę przetrzeć ścieżkę „spowrotem”. Ograć
ją jako elegancką i atrakcyjną, nie skazującą na ostracyzm i orzekającą
o upadku społecznym człowieka. Proponować nową narrację traktowania rzeczy,
jadalnych i niejadalnych. Przetrzeć ścieżkę poza śmietnik, granicę uwagi
i szacunku publicznego do kultury materialnej. Przesunąć granicę wstrętu
tak daleko jak się da i oszczędzić ją dla czegoś innego niż zabrązowione
banany. Oczyścić czynność grzebania w kontenerach z bycia wizerunkiem nędzy
i rozpaczy, kary za własną niezdarność życiową i za zepchnięcie się poza
margines. Budować na tym wszystkim to co najbardziej lubię, czyli rytuał
gościnności i improwizację kulinarną, dwie czynności bazujące na zaufaniu.
Zapraszać, częstować, eksperymentować, znowu zapraszać i częstować. Odrobi-
nę manifestować strategię wolności miejskiej, bardziej jednak skupiać się
na radości, zapraszać, eksperymentować, częstować. Tak długo, aż wszystkie
skrzynki uratowanych ziemniaków zostaną zużyte i tak długo aż DJ się zmęczy.
Anna Bielawska