Fakt, iż przeprowadzona analiza empiryczna potwierdziła wyraźną, statystycznie istotną
zależność pomiędzy ogólnym poziomem inteligencji emocjonalnej, a trafnością osądu
menedżerskiego w zakresie adekwatności doboru stylu kierowania przedstawicieli kadry
menedżerskiej sektora finansowego polskiej gospodarki, a także wykazała statystycznie istotne
związki pomiędzy ogólnym poziomem inteligencji emocjonalnej oraz jej komponentami, a
preferencjami w zakresie wyboru stylów kierowania i orientacji liderskich, może stanowić
istotną wskazówkę dla kierunku doskonalenia kompetencji kadry zarządzającej.
Wyniki badań potwierdziły, iż inteligencja emocjonalna stanowi czynnik wpływający
zarówno na zdolność menedżerów do adekwatnego do wymagań sytuacji doboru stylu
kierowania, jak i na ich preferencje w zakresie wyborów stylów kierowania i orientacji
liderskich.
W tym więc kontekście, inteligencja emocjonalna stanowi determinantę efektywności
zarządzania kadry menedżerskiej.
Model przyjęty w badaniach, definiuje inteligencję emocjonalną jako zestaw zdolności
poznawczych dzięki którym człowiek konstruktywnie wykorzystuje emocje w różnych
aspektach swego życia.
Inteligencja emocjonalna opiera się więc na zdolnościach do trafnego postrzegania
emocji, ich ujawniania, oraz regulacji, pozwalającej na działanie uwzględniające informacje
niesione przez emocje^275.
Jak każdy zestaw zdolności poznawczych inteligencja emocjonalna podlega treningowi
i może być świadomie rozwijana. Pionierzy badań nad inteligencją emocjonalną Salovey i
Mayer uważają, iż rozwój zdolności emocjonalnych trwa przez całe życie, przyjmując postać
hierarchicznego procesu, którego struktura zakłada przechodzenie od najbardziej
podstawowych umiejętności związanych z odbieraniem i okazywaniem emocji, aż do poziomu
najwyższego w hierarchii, związanego ze świadomą refleksją i samoregulacją emocji.
Zdolności emocjonalne kształtujące się w ramach tak zdefiniowanego procesu stają się coraz
bardziej złożone, komplementarne i zintegrowane^276.
275
Salovey, P., Mayer, J.D. “Emotional intelligence”. “Imagination, Cognition and Personality”, No. 9, 1990, s.
185276.
Mayer, J.D., Salovey, P. „Czym jest inteligencja emocjonalna :”, w: P. Salovey, D.J. Sluyter „Rozwój
emocjonalny, a inteligencja emocjonalna”, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań, 1999., s. 22-31.