zakresie wyboru orientacji na angażowanie i orientacji na zadania istotnych z perspektywy
menedżerskiej efektywności.
Stanowić to może kolejny argument na rzecz rozwijania u menedżerów zdolności
związanych z inteligencją emocjonalną, gdyż wprost przekładają się one na efektywność w
zakresie wykorzystywania stylów kierowania i orientacji liderskich bezpośrednio integrujących
kwestie realizacji celów biznesowych oraz angażowania współpracowników.
Warto przypomnieć, iż w koncepcji ” siatki stylów kierowania ” Blake’a i Mouton
umiejętność łączenia orientacji na zadania z nastawieniem na ludzi, była synonimem
efektywnego przywództwa^277.
Należy jednak podkreślić, iż poziom zaawansowania w zakresie rozwoju zdolności
emocjonalnych polskich menedżerów nie przedstawia się szczególnie imponująco.
Przytaczane przeze mnie badania prowadzone w latach 2014, 2016, a także analizy
empiryczne mego autorstwa wskazują na niski, bądź przeciętny ogólny poziom inteligencji
emocjonalnej oraz wskazują, iż empatia jest najmniej dominującym komponentem inteligencji
emocjonalnej w badanej populacji menedżerskiej.
Jest to z pewnością jeden z kluczowych powodów, dla których diagnozowani
menedżerowie zatrudnieni w segmencie usług finansowych polskiej gospodarki, wykazywali
wprawdzie preferencje dla anagażujących stylów kierowania (konsensualnego i
konsultacyjnego), przy jednak relatywnie niższym poziomie trafności osądu menedżerskiego w
zakresie adekwatności ich wykorzystywania w konkretnych sytuacjach zarządczych.
Można zatem przyjąć tezę o występowaniu wyraźnych „luk kompetencyjnych” w tym
obszarze, skłaniających do podjęcia wysiłku na rzecz doskonalenia zdolności emocjonalnych
kadry menedżerskiej.
Treść tego rodzaju programów rozwojowych winna obejmować zarówno element
pozyskania wiedzy na temat istoty zdolności wchodzących w skład inteligencji emocjonalnej,
dokonanie jednostkowego pomiaru inteligencji emocjonalnej w oparciu o wiarygodne
metodologicznie narzędzia psychometryczne oraz ćwiczenia, studia przypadków i inne techniki
szkoleniowe, ukazujące korzyści wynikające z efektywnego wykorzystywania inteligencji
277
Blake, R., Mouton, J.S. „The Managerial Grid III”, Houston 1985., s. 12.