Czy warto rozwijać inteligencję emocjonalną menedżerów ? - doniesienie z badań

W ramach tego kontinuum autorzy zdefiniowali 7 stylów kierowania^86 :

1. kierownik podejmuje decyzję i ogłasza ją,


2. kierownik namawia do akceptacji decyzji,


3. kierownik przedstawia pomysły i oczekuje pytań,


4. kierownik przedstawia przybliżone decyzje, które mogą się zmieniać,


5. kierownik referuje problem, oczekuje sugestii i podejmuje decyzję,


6. kierownik określa granice i proponuje grupie podjąć decyzję,


7. kierownik pozwala grupie podejmować decyzje w ustalonych granicach.
   Autorzy opracowali także zestaw czynników kierowania, które wpływają na wybór
   określonego stylu kierowania^87 :

 Siły tkwiące w kierowniku – wiedza, wartości doświadczenia.

 Siły tkwiące w podwładnych , decydujące o stopniu udziału podwładnych w procesie

partycypacji decyzyjnej:

o Pragnienie niezależności i autonomii działania.

o Gotowość do przejmowania odpowiedzialności za podjęte decyzje.

o Poziom identyfikacji z celami organizacji.

o Poziom wiedzy i doświadczenia użytecznego w kontekście rozwiązania

określonego problemu.

o Pozytywne dotychczasowe doświadczenia związane ze stylami kierowania

dopuszczającymi partycypację decyzyjną.

 Siły tkwiące w sytuacji:

o Styl kierowania preferowany w organizacji.

o Poziom dojrzałości i zintegrowania podległego zespołu pracowników.

86
Tannenbaum, R., Schmidt, W. H. „How to choose a leadership pattern”. Boston, MA: Harvard Business
Review., 1973., s. 3 87 - 12.
Mroziewski, M. „Style kierowania i zarządzania”, Wyd. DIFIN, Warszawa 2005, s. 47 - 48.