Model definiuje cztery etapy rozwoju pracownika, w zależności od tego, w jaki sposób
kształtują się dwie zmienne: poziom rozwoju kompetencji oraz zaangażowanie. Na każdym z
tych etapów pracownik potrzebuje innego wsparcia, by osiągać optimum swojej efektywności.
Model SLII kompetencje definiuje, jako zestaw wiedzy i umiejętności transferowych
związanych z praktycznym wykorzystaniem wiedzy w konkretnych realiach, natomiast
zaangażowanie traktowane jest, jako suma motywacji i wiary we własne siły.
Blanchard i współpracownicy zdefiniowali następujące etapy w rozwoju pracownika w
organizacji^98 :
R1 – Entuzjastyczny debiutant – cechuje go niski poziom kompetencji, wysokie
zaangażowanie. Na tym etapie pracownikowi brakuje kompetencji, ale jest
pozytywnie nastawiony, entuzjastyczny, optymistyczny, ciekawy, pełen nadziei i
chcący się rozwijać. Pracownik w tej fazie rozwoju potrzebuje ukierunkowania –
precyzyjnych wskazówek, informacji, jasno określonych celów i zadań. Zadaniem
przywódcy jest nauczanie, podawanie przykładów, planowanie rozwoju i dokładny
nadzór nad postępami. Najbardziej adekwatnym stylem kierowania dopasowanym
do potrzeb pracownika na poziomie R1, jest styl instruktażowy (S1).
R2 – Rozczarowany adept – cechuje go niski lub średni poziom kompetencji i
obniżające się zaangażowanie. Na tym etapie pracownik ma już pewien poziom
kompetencji i wciąż intensywnie się uczy. Posiada już świadomość zarówni
rosnących kompetencji jak i skali deficytów wiedzowych, co nierzadko prowadzi do
zniechęcenia, whań nastroju i obniżenia poziomu motywacji. Na tymm etapie
rozwoju pracownik nadal potzrebuje wsparcia ze strony przełożonego, szczególnie
w kontekście wzmacniania pewności i podnoszenia poziomu kompetencji.
Zarządzanie pracownikiem na poziomie R2 polega na płynnym przejściu od
przekazywania instrukcji do zadawania pytań i zachęcania go do wyrażania własnych
opinii. Najbardziej adekwatnym stylem kierowania dopasowanym do potrzeb
pracownika na tym poziomie, jest styl konsultacyjny (S2)98
Blanchard, K., Zigarmi, P., Zigarmi, D. „Leadership and the One Minute Manager”., HarperCollins Publ.
USA., 2000., s. 10 9 - 136 .; Blanchard, K. „Przywództwo wyższego stopnia”., Warszawa: Wydawnictwo
Naukowe PWN., 2009., s. 76-80.