pracowników. Teoria ta przewiduje więc bardzo dynamiczne zmiany stylu przywództwa.
Trafny dobór określonego stylu kierowania nie tylko wywołuje wzrost motywacji
pracowników, ale prowadzi do rozwoju ich kompetencji, zwiększania autonomii działania oraz
zwiększa poczucie satysfakcji z pracy. Jeśli jednak przywódca nie potrafi adekwatnie zmieniać
stylu przywództwa, będzie odnosił sukcesy tylko w określonych sytuacjach^100.
Zgodnie z założeniami koncepcji sytuacyjnej Herseya i Blancharda, style kierowania
ludźmi polegające na delegowaniu uprawnień decyzyjnych są funkcjonalne wobec tych
podwładnych, którzy odznaczają się wysokim stopniem dojrzałości zawodowej. Model
zaproponowany przez Hersey’a i Blancharda stał się popularnym narzędziem
wykorzystywanym, dla treningu kierowniczego w organizacjach biznesowych, jego atutem jest
możliwość doboru odpowiednego stylu kierowania, adekwatnie do poziomu oceny kompetencji
podwładnych dokonanego przez menedżera^101.
2.5.5. Model partycypacji decyzyjnej Vrooma-Yettona-Jago i jego modyfikacja LJI
Teorią uwzględniającą kontekst sytuacyjnych czynników zarządzania jest również
model Vrooma-Yettona-Jago.
W ramach tej teorii V. Vroom i P. Yetton oraz V. Vroom i A. Jago skupili się na
zdefiniowaniu stylu kierowania na podstawie procesu podejmowania decyzji przez
przełożonego. Zaproponowany model ustala zasady oraz standardy włączania podległych
pracowników do procesu podejmowania decyzji. Podejście to jest nieco węższe od pozostałych
teorii, gdyż skupia się na określeniu, w jakim zakresie w procesie decyzyjnym mają
uczestniczyć podwładni.
Autorzy zaproponowali następującą taksonomię stylów decyzyjnych dla rozwiązywania
problemów grupowych^102.
100
Blanchard, K., Zigarmi, D., Nelson, R.B. „Situational Leadership® After 25 Years: A Retrospective”.,
Journal of Leadership & Organizational Studies, vol. 1., Issue 1., 2016., s. 21 101 - 36.
Mączyński, J. „Diagnozowanie partycypacji decyzyjnej”., Wydawnictwo IFIS PAN, Warszawa., 1998., s. 36-
- 102
Vroom, V.H., Jago, A.G. „The New Leadership. Managing Participation in Organizations”., Englewood
Cliffs, New Yersey: Prentice Hall., 1988., s. 33.