kadry zarządzającej. Potwierdza to moja, ponad 2 5 letnia praktyka zawodowa w obszarze
szkoleń i rozwoju w polskim sektorze usług finansowych, IT oraz przemyśle, a także prace
badawcze^128.
W mojej opinii, na korzyść pragmatycznej wartości modelu SL II przemawia prostota,
szerokie spektrum zastosowań oraz materiały źródłowe o wysokiej jakości merytorycznej i
dydaktycznej opracowane przez Blancharda i współpracowników, mające postać „ narzędzi
instruktażowych ” użytecznych w procesie przyswajania wiedzy na temat zastosowania tej
koncepcji w codziennej praktyce zarządzania.
Kolejną sytuacyjną teorią stylów kierowania o dużym potencjale praktycznego
wykorzystania, jest – moim zdaniem – model „Leadership Judgement Indicator LJI 2”
autorstwa Locka, Wheelera i Burnanda. Model ten definiuje cztery główne style kierowania
(dyrektywny, konsultacyjny, kon sensualny, delegujący ), a także osiem odmian głównych stylów
kierowania. Każdy ze stylów kierowania zdefiniowanych w modelu ma swoje mocne i słabe
strony i sprawdza się w określonych sytuacjach (szczegółowy opis modelu – str. 9 5 - 104
niniejszego rozdziału). Koncepcja LJI 2 definiuje ponadto pojęcie „orientacji liderskiej”,
stanowiącej układ par stylów kierowania, charakteryzujących się wspólnymi elementami^129.
Według założeń omawianej koncepcji, efektywni liderzy dostosowują swój styl
kierowania do specyfiki zadania i charakterystyki osób uczestniczących w jego realizacji,
kierując się zasadami modelu przywództwa LJI 2130.
Model LJI 2 definiuje zestaw zasad umożliwiających dostosowanie zachowania lidera
do potrzeb sytuacji. Stanowią one swoisty przewodnik umożliwiający liderowi dokonanie
trafnego osądu menedżerskiego w zakresie wyboru adekwatnego do sytuacji stylu kierowania.
Przestrzegając tych zasad menedżerowie zwiększają prawdopodobieństwo odniesienia
sukcesu, ponieważ maksymalizują wybór kluczowych działań liderskich, na których powinni
się skoncentrować zarządzając zespołem (treść zasad przedstawiona jest w rozdziale 3
niniejszej rozprawy).
128
Dąbrowski, J., “Koncepcja kluczowej umiejętności menedżerów jako odpowiedź na wyzwania
współczesnego zarządzania”, Studia Oecenomica Posnaniensia, Tom 2 (9)/2014, s. 43-60.; Klimowicz, S.,
„Funkcja menedżera a style kierowania na przykładzie firmy Credit Agricole Bank Polska S.A.”, Wydział Nauk
Społecznych i Informatyki, Wyższa Szkoła Zarządzania w Now 129 ym Sączu, 2019., s. 1 4 - 17.
Lock, M., Wheeler, R., Burnard, N., Bac, I., Rafalak-Matysiak, M. „LJI-2 Sytuacyjny Test Menedżerski.
Podręcznik”. Pracownia Testów Psychologicznych PTP, Warszawa, 2022., s. 130 32.
Tamże, s. 13.