Czy warto rozwijać inteligencję emocjonalną menedżerów ? - doniesienie z badań

Motto:

„Sukces życiowy co najwyżej w dwudziestu procentach zależy od IQ. W takim razie pozostaje
jeszcze osiemdziesiąt procent innych oddziaływań - grupa czynników nazywana inteligencją
emocjonalną .. .”

Daniel Goleman

IV. INTELIGENCJA EMOCJONALNA

4.1. GENEZA POJĘCIA - PRZEGLĄD KLUCZOWYCH KONCEPCJI

Pierwsze badania dotyczące krystalizacji pojęcia „INTELIGENCJA
EMOCJONALNA” pojawiły się w literaturze naukowej już w latach osiemdziesiątych.
Właśnie wtedy wykazano, że istnieją inne niż wyłącznie intelektualne (IQ) wyznaczniki
efektywnego funkcjonowania człowieka w różnych aspektach rzeczywistości. Skłoniło to
badaczy do uwzględnienia nie tylko czynników intelektualnych, jako ważnych elementów
determinujących jakość funkcjonowania ludzi w relacji z otoczeniem. Pojawiły się więc
podejścia integrujące różne aspekty umysłowości człowieka – emocje, zdolności poznawcze,
motywację.

W ten paradygmat badawczy wpisuje się pojęcie inteligencji emocjonalnej (IE)^153.

4.1.1. „Zdolnościowy” model inteligencji emocjonalnej J.D.Mayera i P.Saloveya

Pionierami badań nad inteligencją emocjonalną byli min. J. D. Mayer i P. Salovey,
którzy przedmiot swoich badań skoncentrowali wokół kompleksu zjawisk związanych z
153
Boyatzis, R. „The Competent Manager, A Model for Effective Performance”, John Wiley & Sons, New York,
1982., s. 99-100.; Gardner, H. „Frames of Mind: The theory of multiple intelligence”, 1983., Basic Books New
York., s. 4-12.; Mayer, J.D., Salovey, P. „Personality moderates the interaction of mood and cognition” w :
K.Fiedler, J.Forgas (red.) „Affect, cognition and social behawior: New evidence and integrative attempts”,
1988., s. 87- 88.