- Allah'ın, kereminden-lütfundan kendilerine verdiklerini infakta-elle-
rinde olmadan muhtaç düşmüşleri yararlandırmada cimrilik göster-
mek. (İstismarı ve istismarcıları da beslememek gerekir.)
(97. Sure Ahzâb-Topluluk, Grup) :
- Eşlerini anası yerine koyarak, onlara yaklaşmamak.
- Evlâtlık olduklarını saklayıp, evlâtlıklarını öz evlât yerine koyarak,
onlardan öz ana-babalarını gizlemek ve öz ana-babaları ile olan
maddi ve manevi haklarını kullandırmamak. - İnsanlar için yaptığı kanunu, koyduğu kuralı önce kendisi çiğnemek.
- Cahiliye âdetinde olduğu gibi, kadınların fazla açılıp saçılmalarıyla
tahrik unsuru olmaları. - Nikâhlayıp da henüz zifafa girmeden boşadığı kadını, iddet süresin-
ce bekletmek, ona mehrinin yarısını vermemek, mehir tayin edilme-
mişse uygun bir bağışla-hediye ile gönlünü almamak. - Ev ziyaretlerinde, âdâbı muâşeret-edepli ve saygılı davranış kuralla-
rına riayet etmemek. - Mümin erkeklere ve kadınlara, yapmadıkları bir şeyden dolayı ezi-
yet ederek iftira atmak. (Diğer bütün insanlar için de böyledir.) - Cinsel ilişkiyi meslek edinip şehirde fuhuş düşüncesi taşımak ve in-
sanlar arasında kötü haber yaymak. - Konuştuğu zaman, insanlara doğru söz söylememek.
(98. Sure Nisâ-Kadınlar) :
- Akrabalık haklarına riayet etmemek.
- Yetimlere, öksüzlere mallarını vermemek, temizi pis olanla değiş-
mek, onların mallarını kendi mallarına katarak (kendi malıymış gi-
bi) yemek. - Birden fazla kadınla evlenip aralarında adaletle davranmayarak, on-
lara haksızlık yapmak. - Gerektirici şartı-zarureti yok iken, keyfen çok kadın eş almak.
- Evlendikleri kadınlara mehirlerini (güvencelerini), gönül rızası ile
(cömertçe) vermemek. - Aklı ermezleri (reşit olmayanları), yeterince beslememek, giydirme-
mek ve onlara güzel davranış göstermemek, güzel söz söylememek. - Büyüyecekler de geri alacaklar diye, yetimlerin mallarını israf ile ve