Vaktâ ki erişti Kızılelma’ya
Müracaat lazım gelmişti Ay’a...
Müdüre bir mektup yazıp gönderdi:
Mektepte bir resim dersi isterdi.
Ay Hanım, muavin Tomris Hanım’a
Dedi: “Yarın getir onu yanıma;
Şimdilik onunla biraz sen görüş...”
Kalben dedi: “Acep çıkacak mı düş?
Beni ilk görüşte tanıyacak mı?
Bu bir boş masal mı, ya muhakkak mı?”
Kim bilir ne için bir gün intizar
Eylemek istedi, bunca ah u zar
Güya asla kâfi değilmiş gibi:
Kendi de bilmezdi, nedir sebebi.
Biraz sonra Tomris geldi hiddetle,
Dedi: “ Bu bir mecnun, hem de şiddetle,
Kızılelma’yı bir rüyada görmüş,
Beni de güya o esnada görmüş!
Kişverler dolaşmış, sormuş herkese
Bir salık vermemiş ona hiç kimse.
Daha birçok şeyler... Deli vesselam!
Gözü dalgın, aşkı coşkun bir adam.”
Ay Hanım bu sözden hemen sarardı,
Kalbini elemli bir şüphe sardı.
Acaba rüyada gördüğü bu mu? 53