HİKMET 250
Korkmaz mısın Ey Zâlim!
Ey Hak’tan habersiz kul, dünyanın vefâsı yok,
Ahrette yanacaksın, zâlimin cezâsı çok.
Hak emrini tutmayan kulların ezâsı çok,
Allâh’dan korkmaz mısın, ey gâfil zâlim adam!
Kıyamet günü Allâh, bizzat hâkim olacak,
Dünyada zulmedenden orda hesap soracak,
Cennetlik, cehennemlik hepsini ayıracak,
Öleceğini bilmez, hatırlamazsın zâlim!
Ölüp varınca kabre, gelmez seninle malın,
Mal ezâsı çekersin, nice olur ahvâlin,
Harâm lokma, aş versen, fayda vermez ikrâmın,
Şimdi kabirde yalnız yatmaz mısın be zâlim!
Şimdi kabrin karanlık, orda zorluk olası,
Kazancın ağu, irin, hepsi zehir olası,
Yılan, çıyan ve ateş sana libâs olası,
İşitip de ibretler almaz mısın be zâlim!
Burda ibret almazsan, orada ders alasın,
Gelince Münker-Nekir, hakikati göresin,
Kurtuluş ve çare yok, orda mahzun olasın,
Tutuşan ateşlerden korkmaz mısın ey zâlim!
Kabirdeki cehennem ateşi heybetiyle,
Korkmayanlar görecek orada ibretiyle,
Faydası yok o günde çekilen hasretiyle,
Dünyada tövbe edip dönmez misin ey zâlim!
Hoca Ahmed kulunu affeyle, Gaffâr, Tevvâb!
Zâlimlere tevfikin verince Azîz, Vehhâb!
"Zidnâhüm azâben...” le verilir "fevka’l-azâb...”,(*) 29