Benim bu hikmetlerim, tâliplerin rızkıdır,
Cürmü binlerce olsa, umulacak affıdır.
Bu benim hikmetlerim Kelâm’ın beyânıdır,
Okuyup anlayana, Kur’ân’ın anlamıdır.
Benim bu hikmetlerim âleme sultân oldu,
Çöl ve kurak gönüller gül bahçesine döndü.
Benim tüm hikmetlerim, şevkidir muhabbetin,
Gözümden akan yaşım aslıdır taharetin.
Onun namazlarının Resulu’llâh imamı,
Bütün aziz melekler cemaatin tamamı.
Gönlü kırık mahzunlar kıldığında namazı,
Kabul olur inşallâh, Hakk’a olan niyâzı.
Benim hikmetlerimi âşıklara söyleyin,
Gönlü nurla parlayan, sadıklara söyleyin.
Tamamı kör ve sağır, kalbi boş olanlardan,
Bütün âlemi gezdim, saf, temiz yok onlardan.
Benim hikmetlerimi sarrâfına söyleyin,
Kerem sahibi Allâh, Vehhâb’ına söyleyin.
Adalet Padişahı, bir diğer adı sâdık,
Eyler o an kulunu lütf-ı vaslına lâyık.
Benim hikmetlerimi hiçbir câhil işitmez,
Gönlü kararmış olan, öğütten bir şey bilmez.
Kusurundan habersiz, inkâr eder Allâh’ı,
Edepsiz ve hayasız, pîrsiz kaybeder rahı.
Her kim yazı yazarsa, yazdığın nesir yazsın, 32