Abdülhak Hâmidin dediği gibi bir "tebrik namei
taziyetâmiz!” olacak!
Evet, Namık Kemalin büyük adı dün yurdun her köşesinde
rahmetle anıldı. Tarihte nurlu bir sayfa olan adının ve
eserinin önünde her Türk vatadaşı saygı ile eğildi.
Onu bilmiyen bir Türk tasavvur edemiyorum. Onun için
edebî hüviyetini tarife hacet görmüyorum. Esasen bunu
yapmıya kalkışmak "malûmu ilâm” kabilinden bir şey olmaz
mı?
Hürriyet aşkına ruhunda yer veren hangi Türk çocuğu
Kemali bilmez. Ve her biri o aşktan, o sevgiden bir ateş, bir
kıvılcım olan eserlerini hangi yurtdaş okumamıştır?
Filhakika, onun için ne yaptı? Ne iş gördü? diyenler de oldu.
Şairliğini inkâr edenler de bulundu. İlim adamı değildi,
milliyet mefhumunu anlamamıştı, diyenler de görüldü.
Namık Kemalin bazı fikirlerinin hatalı ve yanlış olduğu
söylenilebilir. Fakat onun hakkında: “Bir şey yapmadı!”
demek çok gülünç ve zavallı bir iddiadır. Hürriyet fikrini
dimağlara aşılamak, simsiyah bir istibdat devrinde zulme,
esarete, kahıra isyan etmek, serbest konuşmıya, serbest
yazmıya, hakkını istemiye ve tanıttırmıya halkı teşvik ve
teşci eylemek, iş mefhumunun içine giren şeylerden değil
midir?
En koyu bir (Despotizm) in hükümferma olduğu bir devirde
hürriyet için haykırmak, istibdattan şikâyet etmek,
memleketi zulümden kurtarmak için bayraktarlık yapmak,
hapisten, menfadan, işkenceden korkmamak ne demektir?
Bütün bir memleket halkını müstebit bir padişah aleyhine
ayaklandırmıya çalışmak bir iş sayılmaz mı?»