Ontspullen

vind dat het lijkt op iemand die je vertelt dat hij enorm van een bepaald
restaurant houdt, daar een paar keer is geweest maar er nu niet meer terugkomt:
als je dat zou horen, zou jij daar dan gaan eten?

Lijnrecht tegenover Thoreaus lofzang op een vrijwillig eenvoudig leven staat
dat wat Samuel Johnson zei over de hoofdstad van Engeland: ‘Als iemand moe
is van Londen, is hij het leven moe.’ Beweert Thoreau door te zeggen dat hij
andere dingen wilde doen en door al na zo’n korte tijd te vertrekken niet precies
het tegenovergestelde, namelijk dat ‘wanneer iemand moe is van eenvoud –
eerlijk is eerlijk – dan zijn er andere, interessantere dingen te doen’? Daarmee
heeft Thoreau een vloek uitgesproken over eenvoudig leven, vooral voor de
mensen van nu. Want als eenvoudig leven iemand in de 19e eeuw al niet kon
boeien, hoeveel saaier zal het dan lijken voor iemand in de 21e eeuw, nu er
zoveel meer opwindende vormen en mogelijkheden van afleiding zijn?

Wat Thoreau ons dus uiteindelijk duidelijk maakt, is dat het ontvluchten van
de comfortabele dwangbuis van het moderne leven wel een tijdje leuk is, en dat
het je kan helpen alles in perspectief te zien. Maar vrijwillig eenvoudig leven is
niet uitdagend genoeg als serieuze keuze voor de langere duur.

Er is trouwens nog een andere kant aan eenvoudig leven, die nog
merkwaardiger is dan het feit dat het niet erg opwindend is: het is in
werkelijkheid nogal ingewikkeld.

De  ingewikkelde    kant    van eenvoudig   leven

Taos heeft meestal zo’n driehonderd zonnedagen per jaar. ’s Zomers zijn de
temperaturen er ook mild. In de winter is dat anders. Gemiddeld valt er dan bijna

7,5 m sneeuw.^3 Voor mensen uit een rijke buitenwijk in Texas, die niet gewend
zijn aan het omhakken van bomen en het klaarmaken van brandhout, die niet
wisten hoeveel hout ze nodig zouden hebben of hoe vaak ze ingesneeuwd
zouden raken, was die eerste winter echt afzien. En de tweede winter ook. En de
derde. Die winters in Taos zijn allemaal zwaar. Als je met Aimée LeVally zou
hebben gesproken in een van die winters, dan zou ze je dat hebben verteld.

‘We zitten dan in de overlevingsmodus,’ zou ze hebben gezegd. ‘We leren
telkens weer nieuwe manieren om erdoorheen te komen. Het is lastig reflecteren
op dat wat we hier proberen te doen. We kunnen alleen hopen dat we uiteindelijk
ons hoofd boven water kunnen houden. Op dit moment is het echt moeilijk. In de
piramide van het leven zijn we nu alleen bezig met de basis. Stilstaan bij een
hoger niveau is vrijwel onmogelijk. We leven van dag tot dag. Als we weer een