Ontspullen

publiekelijk over dit idee te praten heeft hij er misschien al voor gezorgd dat
openlijk zeggen ‘Nee dankjewel, ik heb al genoeg’ sociaal beter aanvaardbaar is.
Tegelijkertijd heeft hij het gemakkelijker gemaakt om dat uit te proberen.

Natuurlijk weet je al hoe het werkt. Als iemand je vraagt waarom je niet
langer vroeg opstaat om de intercity van 6.23 te halen maar in plaats daarvan de
latere stoptrein neemt waarmee je nét op tijd op je werk komt, hoef je je niet
langer te schamen dat je niet een van die strebers bent op de snelweg van het
leven. Je hoeft je ook niet langer te schamen dat je niet langer overwerkt, maar
naar huis gaat om langer samen te kunnen zijn met je kinderen, of om vrienden
te ontmoeten. Je kunt zeggen dat het geen luiheid is. Je doet mee aan een
experiment in leefstijlen. Je bent betrokken bij een opkomende, 21e-eeuwse
trend die ‘de bescheiden kick’ heet.

Kan Dave    ons redden  van het kopje-onder gaan    in  spullen?^2

Het idee van Dave als een alledaagse, onbedoelde, hedendaagse superman – naar
beneden zeilend in zijn spijkerbroek en rode houthakkersblouse, die ons redt van
de gevaren van te hard werken en te vaak uitgeven – is een intrigerend beeld.
Maar zal de massa zijn voorbeeld echt volgen? Kunnen Dave en zijn leefstijl-
van-de-bescheiden-kick ons helpen ontspullen?

Om daarop een antwoord te vinden, stellen we dezelfde vragen die elke
goede culturele voorspeller zou stellen over elke nieuwe, innovatieve leefstijl. Is
dit wat er nu gaande is? Is er sprake van een langetermijntrend? Is het daarnaast
waarneembaar, gemakkelijk uit te proberen en te begrijpen, past het in de manier
waarop we nu leven en is het beter dan materialisme?

Het idee dat de kern vormt van de bescheiden kick bestaat al heel lang.
Misschien was het zelfs wel een manier van leven vanaf de opkomst van de
moderne mens. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het leven van de gemiddelde
paleolithische vrouw, pakweg veertigduizend jaar geleden, zoals antropoloog
Geoffrey Miller zich dat voorstelde. Zij is een gezonde moeder van drie
kinderen, net dertig geworden. Ze woont in het zuiden van Frankrijk. (Er is een
reden waarom ik haar laat figureren in die pittoreske setting: de eerste
ontdekkingen van de vroege, moderne mens zijn daar gedaan.) Miller schreef:
‘Elke ochtend wordt ze wakker als de zon opkomt boven de zesduizend are van
de groene Franse Rivièrakust waar haar clan heerst.’ Het grootste deel van de
dag roddelt ze wat met haar vriendinnen, geeft ze borstvoeding, let ze op haar
kinderen. Ze flirt met jagers, zodat ze vlees krijgt. Volgens Millers berekeningen