EKOETYKA TEATRU
chcemy obalić – że ekologia wymaga
ogromnych nakładów finansowych
i zaangażowania. Niekoniecznie musi tak
być!
Ida Ślęzak:
Podobało mi się, że transparentnie
podejmujecie ten temat – piszecie otwarcie,
że na przykład audyt^1 nie jest tani, ale
podsuwacie także wiele bezkosztowych
i łatwych do wdrożenia rozwiązań.
Chciałabym dowiedzieć się więcej o
konstrukcji przewodnika. Zawiera on dwie
komplementarne ścieżki. Jedną jest system
trzech kroków pokazujący, jak stopniowo
wdrożyć działania od najprostszych, które
można zrealizować samodzielnie, po te
trudniejsze i bardziej kosztowne. Drugim
jest ścieżka obszarowa, w której wskazujecie
konkretne obszary funkcjonowania instytucji,
na przykład produkcja wydarzeń^2 , wpływ
na środowisko^3 czy praktyki codzienne^4
i pokazujecie możliwości ich transformacji.
Magdalena Komornicka:
Proponowany przez nas podział na obszary
ilustruje strukturę większości instytucji.
Najdrobniejsze rzeczy to codzienne
praktyki biurowe – dotyczą one wszystkich,
niezależnie od tego, w jakim dziale pracują.
Ciekawe są porady dotyczące komunikacji i
promocji^5 , gdzie proponujemy w pierwszej
kolejności działania nakierowane na rewizję
dotychczasowych sposobów komunikacji
i promocji, a dopiero potem próbę ich
zrównoważenia. W „Przewodniku” jest
też obszar dotyczący programowania^6 ,
(^1) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/audyt/
(^2) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/pro-
dukcja-wydarzen/
(^3) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszaryw-
plyw-na-srodowisko/
(^4) Zob. https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/prak-
tyki-codzienne/
(^5) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/komu-
nikacja
(^6) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/pro-
gramowanie/
zwracający uwagę na to, jak układając
program instytucji, można podejmować
ważne zagadnienia, przedstawiać i nagłaśniać
problemy, odnosić się do nich krytycznie
i rozmawiać o nich z publicznością. Jest
też obszar zatytułowany „Budynek”^7 –
o zielonych budynkach można mówić
nie tylko w kontekście projektowania
nowego obiektu, ale także użytkowania
zabytkowych lokalizacji. Poruszamy też
zagadnienia, takie jak polityka instytucji^8 czy
finanse^9 , bo wierzymy, że także strategie i
polityki będą się zmienić w konsekwencji
wprowadzania krok po kroku małych zmian.
Maria Wilska:
Podejmujemy także temat relacji instytucji z
widzami_kami i odbiorcami_czyniami sztuki,
a także z sąsiadami_kami. Tego dotyczy
obszar „Dobre Sąsiedztwo”.^10 Propo-
nujemy wyjście z budynku i rozejrzenie się,
zobaczenie, co jest wokół niego.
Joanna Nuckowska:
Mnie wciągnęły „Technologie informacyjno-
-komunikacyjne”.^11 Od roku żyjemy
w pandemii, cały czas korzystamy
z Internetu. W kontekście ekologicznym
jest to ambiwalentne – nie zdajemy sobie
sprawy z obciążeń środowiskowych, które
to tworzy. Wysyłanie e-maili czy obsługa
komunikatorów także generuje ślad węglowy.
Dlatego trzeba zacząć od zastanowienia
się, jak ich używamy: ile e-maili dziennie
wysyłamy i czy nie dałoby się zmniejszyć tej
liczby, zawierając więcej informacji w jednej
wiadomości? Czy musimy dołączać zdjęcie,
czy reklamę w stopce? Warto rozważyć
zmianę skrzynek e-mailowych na bardziej
ekologiczne (spoza GAFAM), korzystanie
(^7) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/bu-
dynek
(^8) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/polity-
ka-instytucji/
(^9) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/fi-
nanse/
(^10) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/do-
bre-sasiedztwo/
(^11) Zob.https://www.kulturadlaklimatu.pl/obszary/tech-
nologie-informacyjno-komunikacyjne/