Hierna vind ik aansluiting bij het werk van Helio Oiticica , de Braziliaanse kunstenaar die ik in
hoofdstuk 4 heb behandeld. Naast zijn experimenten met kleur onderzoekt hij hoe hij bezit kan
nemen van de ruimte en zijn kleurrijke opstellingen architectonisch één kan laten worden.
Assemblages waar je in en doorheen kan lopen. Dat heeft hij in zijn relatief korte leven ook buiten in
de vrije ruimte gedaan. Het is mijn wens en droom om in de toekomst kleurrijke bouwsels in de
openbare ruimte te maken.
In mijn huidige werk anno 2020 streef ik naar een synthese van de strengheid van de geometrische
vormen en het frivole en kleurrijke werk dat ik eerder maakte. Hier vind ik aansluiting bij Nathalie du
Pasquier. In de tijd dat zij werkzaam was voor de Memphisgroep (zie hoofdstuk 5) maakte ze (al of
niet) bruikbare kleurrijke meubels, maar ook ontwerpen voor textiel en schilderijen en tekeningen
van voorwerpen die zij ook vormgaf in ruimtelijke ontwerpen. Veel meer dan voorheen probeer ik
een frisheid en kleur in mijn werk te realiseren, terwijl het strenge en strakke van de geometrische
vormen zo veel mogelijk behouden blijft.^9 De strakke geometrische vormen van Lewitt heb ik
behouden, maar vul ik aan met lossere elementen en andere materialen. Ook daar zoek ik
voorwerpen en gebruiksgoederen die een heldere lineaire structuur hebben.
(^9) Dat heeft vooral te maken met de optimistische kijk op het leven dat ik nu leid.
Figuur 39