Chapter dzǸ: Elementos del Economia Politic ȂȀȄŘő ŢśŠōŚŠő śŞŐŕŚōŞŕ ő ঩őŞőşşőş şŜőŏŕōŘ
In considerar le actores individual in le processo politic, on non debe obli-
dar le votante ordinari (le elector, e anque le non-votanter proque non
omne citatanos exerce lor derecto a votar). On recognosce su «ignorantia
rational»: al individuo, ordinarimente, il non vale le pena expender tem-
pore e energia in informar se ben del questiones politic proque su action
personal in acquirer information non cambiara le resultato del election.
On pote demandar: viste que le singule voto del individuo non deter-
mina le resultato, proque mesmo votar? On suggere varie explicationes.
Alicun votantes pensa a lor supposite responsibilitate in prender parte in
un ceremonia civic e assi exprimer solidaritate con ideales democratic. Ali-
cunos trova le acto de votar un modo personalmente incostose de exprimer
emotiones de benevolentia—o de malitia. Precisemente proque su influen-
tia es tanto diluite, quasi nulle, le votante individual pote ager sin senso
de responsabilitate personal.
On remarca le basse qualitate de discussiones del politica public, spe-
cialmente politicas economic. On concentra le attention at troppo breve
termino; on non pensa al consequentias al longe termino de politicas que
superficialmente pote semblar attractive. On tende a creditar o blasmar le
presidente o partito in poter pro le bon o mal stato currente del cyclo con-
junctural; on non comprende que iste mesme cyclo resulta ab institutiones
que persiste trans le varie administrationes. On comprende mal le moneta.
Per exemplo, le notion prevale que le taxas de interesse es mer parametros
fixate per le banca central, fixate a basse nivello quando le banca se senti
benevolente e a alte nivello quando illo se senti malevolente. Le subtilitates
del relationes inter le inflation de precios e le crescimento del production
total se perde in le discussion public. Le publico non comprende le stato
precari del dollar, que remane sin definition.
Iste basse nivello de discussion seque del ignorantia rational del votante
individual e del realismo del politicos in tractar le votantes como illes ver-
mente es e vermente pensa. Lor ignorantia lassa grande campo pro le
demogogia. Ordinarimente il non servi le interesse del politicos predicar
bon senso economic.
Ļomas Sowell ha dicite; «Le prime lection del scientia economic es
le raritate: il nunquam ha assatis de alique pro satisfacer a omnes qui
lo vole. Le prime lection del politica es disdignar le prime lection del
scientia economic». (“Ļe first lesson of economics is scarcity: Ļere is
never enough of anything to satisfy all those who want it. Ļe first lesson