Ο Μόνος Επιζών

Ο Μόνος Επιζών

Ήταν σα’ να έκανε νέο συμβόλαιο με το χάρο να του επι-
τρέψει να ζήσει, πόσο; δεν τον ένοιαζε σημασία είχε που
ξανά γύρισε στο σπίτι του στην οικογένεια του που θα τον
είχαν ανάγκη έστω και ανάπηρο. Με δυσκολία συγκρατού-
σε τα δάκρια του πόνου και της χαράς.

Η αδερφή του, που ήταν εκεί να παρηγορεί τη γυναίκα
του, έβγαλε μια κραυγή έκπληξης και χαράς, όρμησε επά-
νω του, τον αγκάλιασε γεμίζοντας τον φιλιά και μουσκεύο-
ντας τον με τα δάκρυα που είχαν πλημμυρίσει τα μάτια
της.

Ενώ η γυναίκα του λίγο έλειψε να λιποθυμήσει. Αυτή η
ξαφνική εμφάνιση του, δημιούργησε επιπλοκές στην εγκυ-
μοσύνη της. Ό κίνδυνος για αποβολή ήταν μεγάλος.

Εξαντλημένος από τον πόνο και την κούραση δεν μπο-
ρούσε να μιλήσει, με δυσκολία ψιθύρισε, «να ξαπλώσω
θέλω» έτοιμος να σωριαστεί, στηριζόμενος από την αδερφή
του μπήκε μέσα στο σπίτι και με αργές κινήσεις τον βοή-
θησαν να βγάλει το μαλιότο και έπεσε ξερός στο σανιδένιο
κρεβάτι.

Έκλεισε τα μάτια του και έκανε νόημα να μη του μιλάνε.
Μες στο σπίτι ήταν κι άλλες γυναίκες, ξαδέρφες δικές του,
της γυναίκας του, που είχαν μαζευτεί εκεί, θα ετοίμαζαν
κόλλυβα ώστε την επομένη μέρα να κάνανε τρισάγιο στη
μνήμη του.

Σαστισμένες, βλέποντας τον σ’ αυτή την κατάσταση, άρχι-
σαν να αποχωρούν, μα τότε μια απ’ αυτές παρατήρησε τη
γυναίκα του σοκαρισμένη να κλαίει κρατώντας την κοιλιά
της από τον πόνο, φώναξε στις άλλες.

«Πάω να φέρω τη μαμή, η γυναίκα δεν είναι καλά, βοηθή-
στε την να ξαπλώσει και’ κείνη»