Θέλεις να σηκωθείς; Τώρα που είμαι εδώ, να σε βοηθήσω
να πας προς νερού σου.
Σκέφτηκε λίγο, δεν ήθελε να τον κρατάνε άλλοι, μα ίσως
ήταν καλύτερα να είναι κάποιος εκεί σαν έκανε να σηκωθεί.
Έλα μπαμπά πες μου... τι σκέφτεσαι να κάνεις; Θέλω να
ετοιμάσω πρωινό για όλους.
Άντε έλα, δόμου το χέρι σου να σηκωθώ.
Στηριγμένος ελαφρά από το χέρι της κόρης του μπήκε στο
μπάνιο.
Άσε με τώρα, θα τα καταφέρω και μόνος μου.
Καλά θα περιμένω, ώσπου να βγεις.
Βγαίνοντας της είπε.
Πήγαινε και φέρε μου μόνο λίγο τσάι, τίποτε άλλο.
Δεν θες να φας κάτι;
Μπα, δεν πεινάω, δεν έχω όρεξη για τίποτε.
Θα καθίσω λίγο στην πολυθρόνα και θα σε περιμένω, μό-
νο κάνε όσο γίνεται πιο γρήγορα για να ξαπλώσω ύστερα.
Το τσάι δεν μπόρεσε να το πιει όλο, φώναξε να πάρουν το
δίσκο, μα διαπίστωσε πως και η φωνή του είχε αποδυνα-
μωθεί, γιατί δεν πήρε απάντηση και χρειάστηκε να καταβά-
λει περισσότερη δύναμη για να ακουστεί, και σχεδόν με
συρτά τα πόδια πήγε στο κρεβάτι του.
Όταν έφευγε η κόρη του της «λέει.»
Μη μ’ ενοχλήσει κανένας, θέλω να μείνω μόνος, να κοι-
μηθώ, νυστάζω πολύ.
