Dalkavukluktaki idmanları, sermayeleri;
Onlar azdırdı, evet, başlıca pespayeleri
Bu sıkılmazlara ‘medh et’ diye, mangır
sunarak
Ne erâzil adam olmuş, oku tarihi de bak
Edebiyyata edepsizliği onlar soktu,
Yoksa din perdesi altında bu isyan yoktu:
Sürdüler Türk’e ‘tasavvuf’ diye olgun şırayı;
Muttasıl şimdi ‘hakikat’ kusuyor, Sıtkı Dayı.
Bu cihan boş, yalınız bir rakı hak, bir da
şarap;
Kıble; Tezgahbaşı, meyhaneci oğlan: Mihrap.
Git o ‘divan’ mı, ne karın ağrısıdır, aç da
onu,
Kokla bir kerre, kokar mis gibi 'Sandık
Burnu.’
Birinci Safahat’ın başındaki İthaf şudur;
Bana sor sevgili kari’ sana ben söyleyeyim.
Ne hüviyyete şu karşında duran eş’ârım:
Bir yığın söz ki, samimiyyeti ancak hüneri;
Ne tasannu bilirim, çünki, ne sanatkârım