Brulion Iławski

(AgnieszkaZ) #1

78



  1. XIX wieku. Za  jej przyczyną pomniejsze
    południowe tranzytowe szlaki komunikacyjne,
    wiodące do Lubawy (obecna ul. Wojska Polskie-
    go) i Nowego Miasta Lubawskiego (tzw. Jamiel-
    nicker Weg, obecna ul. 1 Maja) stały się osiami
    powstawania nowoczesnego miasta. W dużym
    stopniu dynamika tego procesu odbywała się
    przez rozwój garnizonu wojskowego i budowę
    kompleksów koszarowych wraz z infrastrukturą
    aprowizacyjną.
    W  1926 roku wzorem wielu innych miast
    niemieckich, w Iławie przygotowano plan roz-
    woju miasta, w  tym plan zagospodarowania
    przestrzennego. Poza typowym dla tego rodza-
    ju niemieckich dokumentów planistycznych
    ramowym podejściem do problematyki progra-
    mowania rozwoju przestrzennego miast, zwraca
    uwagę koncepcja rozplanowania funkcji. Histo-
    ryczne centrum miasta w granicach wczesnono-
    wożytnych (por. ryc.  4), czyli do  skrzyżowania
    obecnych ulic Niepodległości i Jagiellończyka,
    miało mieć przede wszystkim funkcje handlo-
    wo-usługowe, ale już w strefie wspomnianego
    skrzyżowania koncepcja zakładała płynne przej-
    ście do funkcji mieszanych: funkcje handlowo-
    -usługowe łączą się tu harmonijnie z funkcjami
    mieszkalnymi. Te ostatnie rozwijają się w bezko-
    lizyjnym obszarze doliny Iławki (oś obecnej uli-
    cy Kościuszki) i na „wyspie” wydzielonej od po-
    łudniowego zachodu naturalną doliną (dzisiejsze
    działki koło Osiedla Podleśnego), od północne-
    go wschodu zaś obecną ulicą Wojska Polskiego



  • nową osią rozwoju urbanistycznego, mającą
    powiązać miasto z dworcem kolejowym. Zapla-
    nowane wzdłuż tej ulicy funkcje handlowo-usłu-
    gowe miały jej nadać charakter gospodarczego
    pasażu miejskiego, miejskiej arterii o istotnym znaczeniu społeczno-ekonomicznym. Wnętrze
    „wyspy” zaplanowano jako strefę mieszkalną w otulinie terenów zielonych i z zapleczem ogrod-
    niczym. Dodatkowa linia kolejowa okalająca teren miasta od południa i zachodu miała domykać
    obszar zainwestowania. Trudno orzec, czy plan w takiej postaci zostałby zrealizowany, gdyby


Ryc. 5. Plan zagospodarowania Iławy z 1926 roku;
kolor czarny: zabudowa handlowo-usługowa/
rzemieślnicza, kolor ciemnobrązowy: zabudowa
mieszkaniowa, kolor jasnobrązowy: zabudowa
mieszkaniowa z  zapleczem ogrodniczym, kolor
szary: zabudowa przemysłowa, kolor zielony: tere-
ny zielone i leśne, kolor bordowy: tereny kolejowe;
w tym ostatnim zakresie zwraca uwagę planowa-
ny szlak kolejowy poprowadzony nad dzisiejszy-
mi działkami koło Osiedla Podleśnego, z  dużym
składem magazynowym za wieżą ciśnień przy ul. 1
Maja (źródło: archiwum Wojewódzkiego Urzędu
Ochrony Zabytków w Olsztynie).
Free download pdf