OĞLUM ŞEHİDİM
“Edebiyat sanatı, sanat felsefeyi, felsefe bilimi, bilim de teknolojiyi
üretirse vardır.”
Bütün şehitlerimize ithafen şiirimizdir.
OĞLUM ŞEHİDİM
Oğlum!
Uyurken, sırtının açık kalmasına dayanamayan anası,
Sonunda sana da kıydı o kahrolası,
Yüreğimize düştü senin ateş bombası,
Biliyorum şehitliktir bunun parolası,
Oğlum! Şehidim!
Sen gideli cepheye,
Birbirine karıştı her gün,
Gece, gün, dün bugün,
Oturmuştu gırtlağıma bir koca düğüm,
Boğazımdan geçmez oldu hiçbir öğün.
Sen şehit oldun, yüceldin,
En yüce makama,
Melekler saf saf olmuş,
Sıraya girmiş, yemyeşil dizilmiş,
Saygıyla selam duruyor sana,
Götürmek için seni O Yüce Mevla’ya.
Alnın ak, ruhun pak,
Pak ruhun, milletine şafak,
Makamın, bize oymak,
Sen, bize rahmet, şefaat,
Şefaatine erdirsin bizi Sahib-i Şefaat.
Pak ruhunu melekler kaptı hemen,
Çıkardılar Arşı Ala’ya kimse görmeden,
İzledin bizi gönül hoşluğuyla,
Götürürken seni, biz ağlaya, sızlaya,
Cennetteki istirahatgahına, ikametgahına.
Kanın yıkandı hemen yağan yağmurla,
Hemen vuran güneşle de, yükseldi semaya.
Şehit olduğuna hiç üzülür müyüm?
Ama şehit olurken ki anını düşünüyorum,
Hayatında ilk kez, ama en acılı anında olamadım yanında,
Bütün derdim, düşüncem,
Hiç acı duymamışındır umarım canında.
Şehit olduğuna üzülmek ne demek,
Buna ancak sevinmek gerek,
Acı çektin mi, endişesi,