“Aslında aldatılan kişi, aldatılan kişiyi aldatmak yolunda aldatılır.”
Şeytan; Suç Keçisi
Şeytan, Semitik Kutsal Kitaplar tarafından, korkak ve karaktersiz insanın
işlediği suçu başkasına atma psikolojisi gereği, insan hatta Tanrı
tarafından suç keçisi olarak kullanılır. Adem’in, kendisini kandırdığı
gerekçesini kullanarak kendisinin işlediği suçu üzerine attığı Havva da,
suçu Yılan (Şeytan)’a atıyor: “Kadın, “Yılan beni aldattı, o yüzden yedim”
diye karşılık verdi.” Yar., 3/13. Semitik Kutsal Kitaplar, insanın başlangıç
oluşumunu temelde şeytan adı verilen suç keçisine dayandırır.
Şeytanın Adem’e boyun eğmemesinin temel gerekçesi, Adem’i, kendisini
yönetemeyen ve karısı tarafından yönetilen bir “kılıbık” kişi görmesidir.
Şeytan Adem’le muhatap bile olmak istemedi, Havva ile muhatap oldu,
onu ikna etti ve Havva da Adem’i etkiledi.
İbrahim’in, Firavun’u Aldatması
Kutsal Kitaplar her konuda aldatma üzerine kuruludur. Tevrat şöyle der:
“Ülkedeki şiddetli kıtlık yüzünden Avram (İbrahim) geçici bir süre için
Mısır’a gitti. Mısır’a yaklaştıklarında karısı Saray’a, “Güzel bir kadın
olduğunu biliyorum” dedi, “Olur ki Mısırlılar seni görüp, ‘Bu onun karısı’
diyerek beni öldürür, seni sağ bırakırlar. Lütfen, ‘Onun kız kardeşiyim’ de.
Öyle ki, senin sayende bana iyi davransınlar, canıma dokunmasınlar.”
Avram Mısır’a girince, Mısırlılar karısının çok güzel olduğunu fark ettiler.
Kadını gören Firavun’un adamları, güzelliğini Firavun’a övdüler. Kadın
saraya alındı. Onun hatırı için Firavun, Avram’a iyi davrandı. Avram davar,
sığır, erkek ve dişi eşek, köle, cariye, deve sahibi oldu. RAB, Avram’ın
karısı Saray yüzünden Firavun’la ev halkının başına korkunç felaketler
getirdi. Firavun, Avram’ı çağırtarak, “Nedir bana bu yaptığın?” dedi,
“Neden Saray’ın, karın olduğunu söylemedin? Niçin ‘Saray kız kardeşimdir’
diyerek onunla evlenmeme izin verdin? Al karını, git!” Firavun Avram için
adamlarına buyruk verdi. Böylece Avram’la karısını sahip olduğu her şeyle
birlikte gönderdiler.” Yar., 12/10-20.
Tanrı da Suçunu Başkasına Atıyor