Japonya TOYOTA’ya eğitime gönderilecek olan Üretim Ekip Elemanlarının alımına
acilen başlandı. İnsan Kaynaklarının davet ettiği adaylar yoğun bir program çerçe-
vesinde önce İK değerlendirilmesinden geçti, sonra da mülakatlara davet edildi.
Kenan Ersözlü’nün ve Mustafa Dinek’in yönetiminde tüm adaylarla tek tek detaylı
görüşmeler yapıldı. Uygun görülen adaylar, son olarak Tamer Ünlü’nün görüşü ve
onayı alındıktan sonra işbaşı yaptırıldı. İşe başlayan Ekip Elemanları yoğun bir
oryantasyon eğitimi sonrasında uzun süreli olarak (asgari 1 yıl) teknik eğitim için
Japonya TOYOTA’ya gönderildiler.
Burada bir detayı belirtmekte fayda var. Japonya TOYOTA’ya gönderilen Mühen-
disler 2 grupta eğitimler aldılar.
Birinci gruptakiler; fabrika yatırımına dönük olarak, üretimde kullanılacak makina ve
ekipmanların speclerinin hazırlanması, yatırım kalemlerinin tekliflerinin alınması,
değerlendirilmesi için Japon Mühendislerle ortak çalışmalar yaptılar.
İkinci gruptakiler; doğrudan üretimden sorumlu olarak çalışacak mühendisler idi.
Bunlar TOYOTA Japonya’da uzun süreli (asgari 1 yıl) üretim hatlarında eğitim al-
dılar. Japonların OJT (On the Job Training) dedikleri yoğun eğitim süreçlerinden
geçildiler. Özellikle bu grupta yer alan Mühendislerin hiç bir otomotiv tecrübesi ol-
mamasına, yani herhangi bir önyargı olmaksızın eğitilmeleri sağlandı. Bunun ama
nedeni ise; TPS’i (Toyota Üretim Sistemi) daha kısa sürede ve daha doğru kavra-
maları içindi.
JAPONYA’YA GÖNDERİLEN EKİP İLE İLGİLİ İLK SIKINTILARTürkiye’de seçilerek Japonya’ya gönderdiğimiz ekip elemanlarından bazıları ile il-
gili olarak Japon dostlarımızdan kibarca bazı yakınmalar duyduk. Bu yakınmalar iki
yönlü olabiliyordu.
Birincisi; Türkiye’deki diğer otomotiv firmalarından ayrılıp TOYOTASA’da işe baş-
layan elemanların, Japonya’daki eğitimler sırasında sürekli olarak “Biz eski fir-
mamızda şöyle yapardık, böyle yapardık” diyerek Japonlara yol göstermeye ça-
lışmaları ciddi sıkıntı yarattı. Japon dostlarımızın ricası; “Bize lütfen diğer otomotiv
firmalarında tecrübe kazanmış eleman göndermeyin. Biz tecrübesiz eleman istiyo-
ruz. Onları daha rahat eğitebiliyoruz” oldu. Öyle de yaptık.
İkincisi; davranış tarzı olarak Japon dostlarla ortak çalışmaya ve kaynaşmaya
uyum sağlayamayan kişiler oldu. Japon iş hayatında “Personnel Touch - PT” dedik-
leri bir uygulama vardır. Bu gerek işyerinde gerekse iş dışında çalışanlar arasında
diyalog kurulması ve paylaşımcı olunması için yapılan sosyal aktivitelerdir. Örne-
ğin; iş çıkışında birkaç arkadaşın fabrika yakınlarındaki bir bara gidip bira.. vs. içip
sohbet etmeleri ve diyalog kurmaları adet iken, bazı arkadaşlarımızın alkollü meka-
na gitmeyi reddetmeleri Japon dostlarımız tarafından oldukça garip karşılanmıştı.
Bunu duyduğumuzda; yeni alacağımız adaylarda böyle bir alerjileri olup olmadığını
da (çaktırmadan) sormak oldu. Her ne sebeple olursa olsun, alkole karşı olmayan
adaylar seçmeye özen gösterdik. :)
Böylece her iki sorun da diplomatik (!) yöntemlerle çözülmüş oldu.