ABDÜLHAK HÂMİT TARHAN

(ŞİİR PARKI) #1

Görmek istemem, dedi ve örtündü tabiat.


Şükûfe Nihal Başar
(1896 - 1973)


Taşan Dergisi, 1 Haziran 1937


HÂMİD


Açık bir cephe, mûnis bir nazar, bir fıtrat-ı mahrem...


Fezayı bitenahisiyle, ebhâr - ü - cibaliyle,
fürûg-i şûh-i eshâriyle, zulmânî leyâliyle,
bütün volkanlarıyle, berq u rağd-i pürcelâliyle,
şüûn-i reng reng-i inşirâh u infiâliyle
o fıtrat pür garâib bir tecellîgâh, bir âlem.


Tabîatden büyük bir âlem -i külliyet-i azdâd:


Uçar bâl-i hayâl açmış hakıykatler semâsında;
okur eş’âr-ı ulvî bir leb-i sâkit havâsında;
durur bir mübhemiyyet en celî tal’at likasında;
gezer tayf-ı mekâbir, rûhlar zıll-i ridâsında;
geçer hengâmeler, mes’ûd u muzlim, şatır u nâşâd.


Muallâ bir derinlik şiğr-i Hâmid, şiğr-i vecdâver...


Dehâ, ey neyyir-i esrârı füshatzâr-ı ilhâmın,
senin pîşani-i Hâmid-midir evreng-i ârâmın?...
Güler, ey dâhi-i agzam, serin fevkında ecrâmın;
olur meşhûd i fikrim yâde geldikçe büyük nâmın:
Derin bir cevv-i lâhûtî, geniş bir darbe-i şehper.


22 Haziran 1315 (1899)


Tevfik Fikret 44

Free download pdf