25dediler kiَالَقَفileri gelenَُلأَمْلاkâfirlerَ
ینذَِّوا الُرَفَكka vmindenْ
ن
ِم
ِھ
ِمْوَقKa vminden ileri gelen kâf irler dediler ki. (11:27)dedi kiَالَقRabbimِّبَرgerçektenbenي
ِّٓنِاsığınıyorumُوذ
ُعَ
اَس
ْیَا لَي م
ِلolmadığım bir şeyiَ
كِبistemektenhakkındasanaكََل�ـ
ْسَ
اْ
نَ
ا
ِھِبbilgisahibiٌمْل
ِع(N uh) Dedi ki: Rabbim! Gerçekten ben, hakkındabilgi sahibi olmadığım bir şeyi istemekten s anasığınıyorum. (11: 47)َف
ُوس
ُیYusuf’u dabıraktıkyanındaonuyemişاَنْ
كَرَ
تََد وْن
ِعُبْ
ئ
ِّلذاkurteşyalarımızınاَن
ِاعَ
تَمُ
ھَلَ
كَاَفYusuf’u da eşyalarımızın yanında bıraktık. Onukurt yemiş! (12:17)(Yusuf) rüştüne erince, ona h üküm ve ilim verdik. (12:22)(Yusuf) erinceَغَل
َا بَّمَلَوrüştüneُٓه َّدشَُاona verdikُاهَن
ْیَ
تٰاhük ümً
ماْ
ك
ُحً
ماْل
ِعَوve ilimaçtıklarındaاو
ُحَ
تَا فَّمَلَوerza kyükleriniْم
ُاعَھَ
تَمbuldularواُدجَ
َوödedikleribedelinْم
ُھَ
اعَتَ
ضِبتْ َّدُرkendilerinegeri iâdeedilmişْمِھیَْلِاErzak yüklerini açtıklarında ödedikleri bedelikendilerine geri iâde edilmiş buldular. (12: 65)de kiلُْقkimindirْ
نَم
ِلgökl erdekilerي
ِا فَتِ ا م
َوٰ
م
َّالسveyerdekilerِض
ْرَ ْلاا
َوَبَ
تَ
كyazmıştırلُْقzatına Allah’ındır
de ki�ِِِھ
ِسْفَنىٰعَلmerhameti
َةَمحَّْالرDe ki: “Göklerdekiler ve yerdekiler kimindir?”De ki: “ llah’ındırA .” O, zatına m erhametiyazmıştır. (6: 12)