dingen die hij had, praatte hij over dingen doen: skiën, kitesurfen, klimmen – en
haar een keer laten abseilen.
‘Ben was geweldig die dag in Morialta Falls,’ herinnert ze zich. ‘Hij praatte
me er doorheen, zei dat het goed zou komen. Ik voelde me heel kwetsbaar, maar
dacht dat hij wel zou weten waar hij mee bezig was.’ En achteraf begreep ze dat
ze daar gelijk in had. Hij en Red – zo noemt hij Sarah vanwege de kleur van haar
haar – werden een stelletje en trouwden. Ze hebben een dochter, de vijfjarige
Poppy. Ze zijn niet erg veranderd sinds ze elkaar jaren geleden hebben ontmoet.
Zij heeft nog steeds restaurants. Ze runt een Spaans restaurant, een Italiaanse
osteria en pop-up-eetgelegenheid Ruby Red Flamingo, die in 2013 is geopend.
Hij vindt het nog altijd fijner om te doen dan om te hebben. Hij heeft niet meer
bezittingen dan hij zelf kan dragen.
‘Ik heb geen horloge, nooit gehad ook,’ zegt Ben Howell. ‘Ik heb maar drie
paar schoenen: een paar leren werkschoenen, een paar schoenen voor het
hardlopen en een paar geklede schoenen voor het geval Red wil dat ik me netjes
aankleed om samen naar een prijsuitreiking te gaan. Als je mijn slippers meetelt,
heb ik trouwens vier paar.’
De Howells vormen een typisch 21e-eeuws, experiëntialistisch gezin. ‘Voor
ons komen belevingen op de eerste plaats,’ zegt Sarah. Haar passie voor eten en
gastvrijheid leeft ze uit in haar werk en vrije tijd. Zodra ze langs een
voedselmarkt komen, gaan ze kijken. Haar reizen omvatten altijd elementen die
met eten te maken hebben, zoals een bezoek aan de vismarkt in Tokyo of het
zoeken naar geweldige foie gras in Parijs. Intussen besteedt Ben het geld en de
vrije tijd die zijn marketingbaan hem oplevert aan het leren van sporten, zoals
surfen, kitesurfen en – zijn nieuwste hobby – offroad-rijden.
Hier zijn we gestuit op een van de tegenstrijdige aspecten van
experiëntialisme. Want Ben verkiest weliswaar belevingen boven spullen en hij
is ook niet iemand die je ooit materialistisch zou noemen, maar van bepaalde
spullen houdt hij enorm.
Als je de Howells in Australië zou opzoeken en om je heen keek, dan zou je
al vlot zien wat ik bedoel. Je zou om te beginnen opmerken dat ze niet
materialistisch zijn. Hun huis is niets bijzonders. Het is een doorsnee huis dat
een beetje opgeknapt moet worden, in een heuvelachtige bomenrijke buitenwijk
van Adelaide. Binnen bevindt zich een ruime, open woonruimte. Al staan er
platenspelers in een hoek en staan er kwalitatief uitstekende, roestvrijstalen
gadgets in de keuken: Sarah merkt op dat het ‘beslist niet rommelig is’ door