maken...
Chroesjtsjov: Jullie kapitalistische houding ten opzichte van vrouwen kennen
we in het communisme niet.
Nixon: Ik denk dat die houding ten opzichte van vrouwen universeel is. Wat
wij willen is het leven van onze huisvrouwen gemakkelijker maken...
Nixon: Dit huis is te koop voor $ 14.000 dollar en de meeste Amerikanen
kunnen een huis kopen tussen de $ 10.000 en $ 15.000...
Chroesjtsjov: Bij ons kunnen de staalwerkers en boeren zich een huis van $
14.000 veroorloven. Jullie Amerikaanse huizen zijn erop gebouwd om maar
twintig jaar mee te gaan, zodat makers daarna weer nieuwe huizen kunnen
verkopen. Wij bouwen solide. Wij bouwen voor onze kinderen en kleinkinderen.
Nixon: Amerikaanse huizen gaan langer dan twintig jaar mee, maar hoe dan
ook willen veel Amerikanen een nieuw huis of een nieuwe keuken. Hun keuken
is dan verouderd... Het Amerikaanse systeem is erop ingesteld om je voordeel te
doen met nieuwe uitvindingen en nieuwe technieken.
Chroesjtsjov: Die theorie houdt geen stand. Sommige zaken raken nooit
verouderd, kijk maar naar huizen of meubels. De meubels misschien wel, maar
de huizen niet. Ik heb veel gelezen over Amerika en Amerikaanse huizen en ik
denk niet dat deze tentoonstelling en dat wat u zegt helemaal klopt... U denkt dat
het Russische volk met stomheid geslagen is bij het zien van deze spullen, maar
feit is dat nieuwe Russische huizen allemaal al zo zijn uitgerust.
Maar Russische huizen waren helemaal niet zo uitgerust. ‘Dit huis voorstellen
als een kenmerkend huis van een Amerikaanse arbeider is hetzelfde als de Taj
Mahal tonen en zeggen dat dat het typische huis van een textielarbeider uit
Bombay is,’ fulmineerde TASS, het officiële nieuwsagentschap van de Sovjet-
Unie.
Maar in plaats van de VS-delegatie te ontmaskeren als leugenachtig liet dit
commentaar zien dat de tentoonstelling precies had gedaan wat de bedoeling
was. Het accentueerde ook de kloof die begon te ontstaan tussen de
levensstandaard in een kapitalistisch systeem en die onder het communisme.
Wat dit hele gebeuren verder laat zien – de tentoonstellingen, de ontmoeting,
het gesprek en de verslaggeving eromheen – is dat ‘niet willen onderdoen voor
de buren’ niet alleen een onbenullig hersenspinsel is van huisvrouwen in de
buitenwijken, beurshandelaren en de mensen die naast je wonen. Want hoewel
het gemakkelijk is om de spot te drijven met mensen die opvallend hun best