ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ
Έρημα τοπία
Μετά την εκδρομή η Κυριακή μοιάζει θλιμμένη
και ταραγμένη θάλασσα χτυπάει η καρδιά,
η προσμονή στ’όνειρο ξανά πήγε χαμένη
κι ας μου’μείνε του σώματος η ωραία μυρωδιά.
Καρέκλες άδειες στέκουνε και οι φωνές σωπάσαν
μια ησυχία αφόρητη σκεπάζει το τοπίο,
της συντροφιάς μας τα κοινά, τραβήχτηκαν και σπάσαν
κι η μοναξιά ξανάρχεται, βρυχάται σαν θηρίο!
Η κούραση απ’τα βήματα μού κόβει την πνοή
κι όλες γοργά με τη σειρά θα κλείσουνε οι πόρτες,
δεν άντεξα και κοίταξα στην έρημη σκηνή
που ο σκουπιδιάρης μάζευε γέλια, ευχές και γόπες.
iomirt
(iomirt)
#1