׃וֹתָֽ לָרְָע ר
ֵ֥
שַׂאְֺ ת
ִׁ֖
אֵ וֹלֹֹ֔אִׅהָ֨אְֺ ה
ִ֑
נָשָ ה
ִׁ֖
רֵשְׂ עֶ
„arəlato bessar „et behimolo shanah „essərehseu-prepúcio carne-de * em-ser-ele-circuncidado ano dez17:26לאעִֵׁ֖מָ שְ ִיְו םהִָ֑רָבְ אַ לוֹאִִׁׅ֖נ האֶַֹֿ֔ה םוֹאָׁ֣הַ םֹ֙צֶ עֶֹ֙אְֺ
veishma‟e‟l „avraham nimol hazeh hayom be‟etseme-Ismael Abraão ser-circuncidado o-este o-dia No-osso44אְֺנָֽוֹ׃
17:27תִיָאֺֹ֔ דילְִָ֣י ֹ֙וֹתיבֵ ישִֵ֤נְאַ־לכָוְ
bayit yelid veyto „anshey-vechol benocasa nascido-de sua-casa homens de-e tudo de seu-filhoא־לֹאִִׁׅ֖נ רכִֵָ֑נ־ןֶאֺ תאֵָ֣מֵ ףסֶ א׃ִֶׁ֖־תַנקְמִ א־
nimolu nechar-ben me‟et kessef-umiqnateles-foram-circuncidados estrangeiro-filho de de prata-e comprado deאִ ָֽוֹ׃ פ
„itocom-elede 13 anos,quando lhe foicircuncidada acarne do seuprepúcio.26 Neste mesmodia, foi circunci-dado Abraão eIsmael, seu filho.2 7 E todos oshomens da suacasa, nascido emcasa e compradopor dinheiro, doestrangeiro, foramcircuncidados comele.Sobe | Desce | Índice geral | Dicionário de nomesאְֺרֵאשִית
Gênesis 1818:1אא־הִ֛וְ ארִֵ֑מְ מַ ינִֵׁ֖לֹאֵאְֺ הָוֹ֔הְי וֹ֙ילָאֵ ארִֵָ֤אׁוַ
vehu mamre‟ be‟eloney „adonay „elayv vayera‟e-ele Manre em-carvalhais-de SENHOR a-ele E-ele-apareceu׃םוָֹֽאׁהַ םֹחְֵ֥א׃ להֶֹאִָׁ֖ה־חתַָֽפֶ בשֵֵֹ֥י
18:2אשִִָ֤אַׁו
vayissa‟ hayom kechom ha‟ohel-petach yoshevE-ele-levantou o-dia como-calor a tenda-entrada de assentadoםיבִִׁ֖צִָנ םישִָֹ֔נאֲ השָָ֣לֹשְ הֵֹ֙א׆ִהוְ ארְאַֹׁ֔וַ וֹ֙יָניעֵ
nitsavim „anashim shəloshah vehineh vayare‟ „eynayvem-pé homens três e-eis-que e-ele-viu olhos-deleחתַ פֶָ֣מִ םֹ֙ תָארָקְלִ ץרִָ֤אָׁוַ ארְַאַָׁ֗ו וילִָ֑עָ
mipetach liqra‟tam vayarats vayare‟ „alayvda-entrada-de para-encontrar-eles e-ele-correu e-ele-viu em-frente-a-ele׃הצָ רְָֽאָ א־ח
ִׁ֖
ַשְ ִאׁוַ להֶֹאֹ֔הָ
18:3ינָָֹ֗דאֲ ר
ִ֑
מַאֹאַׁו
„adonay vayo‟mar „artsah vayishtachu ha‟ohelmeu-senhor E-ele-disse para-terra e-ele[se]inclinou a-tendaרֹבִׁ֖עֲתַ אֵ֥נָ־לאַ ךָיֶנֹ֔יעֵ ְאֺ ןֹ֙חֵ יתִאצִָ֤מָ אָנָ֨־םאִ
ta‟avor na‟-„al be‟eynecha hen matsa‟ti na‟-„imtu-passes peço te-não em-teus-olhos graça eu-encontrei agora-se׃ךָָֽאֶּבְעַ לעֵַ֥מֵ
18:4א־צִׁ֖חֲ רַוְ םִימַֹ֔־טעַמְ אָ֣נָ־חָֽ ַֺי
verachatsu mayim-me‟at na‟-yuqach „avdecha me‟ale-lavem-vós águas-pouco de agora-ele apanhe teu-servo de-sobre1 ¶ E apareceu-lheo SENHOR noscarvalhais de Man-re, estando eleassentado à portada tenda, no [ma-ior] calor do dia.2 E levantou os o-lhos e olhou, e eisque três homensestavam em pé de-fronte dele. E, ven-do-os, correu daporta da tenda aoencontro deles einclinou-se à terra,3 e disse: MeuSenhor, se agoratenho achado graçaaos teus olhos,rogo-te que nãopasses de teu servo.4 Traga-se, agora,um pouco de água,lavai