La cimiciaFéti, cchiù ca fetìssi lu pitùsu...
vi mpésta mu stuppàti vùcca e nàsu: ─
se mùzzeca vi fàci nu pertùsu,
se schiàtta, di nosìa veni lu scàsu!...
Màla vidùta ch’avi!... schiffiùsa: ─
chiàtta, e cù testa vàscia, sta riprìsa
m’arrìcchia, e quandu poi ─ sta porcarùsa ─
silenziu senti, cùrri tìsa tìsa,
e gìra undi nc’é prùppa mu l’annàsa;
e non rispétta schiétta o frìsca spùsa!...
E arriva ntra l’arìcchia mu fa càsa,
sta fàcci di rruffiàna scrianzùsa!
S’aggràppa ntra li càrni, e léggia sùca,
fin’a chi s’ùnchia quantu na vissica;
ma quandu cedi poi, nc’é la marùca: ─
Pàri cà vi passàru cù l’ardìca!...
E avògghia pemmu sòni la chitàrra,
m’azzìppi l’unghij finu ntra la sùrra;
la cardacìa non pàssa, e sgàrra e sgàrra...
senti rfrìscu se lu sàngu sbùrra!
La cimicia ─ Puzza, più puzzolente della puzzola... / vi
impesta se non tappate bocca e naso: ─ / se morde vi fa un