Χρήστος Τσουκάλης- Πρέπει να τα φας για να δυναμώσεις, έχεις αδυνατήσει
πολύ. - Καλά, καλά.. θα ξανανιώσω πάλι, είπε χαμηλόφωνα να το
ακούσει μόνος του.
Πήρε την κούπα με το τσάι, και έβλεπε όπως και άλλες
φορές τα χέρια του να έχουν κάποια αδυναμία, μα δεν
έδωσε σημασία, ότι κι αν συνέβαινε στο κορμί του το αντι-
μετώπιζε με ψυχραιμία, το θεωρούσε φυσιολογικό, αφού ο
θεός του έδωσε δώρο τόσα χρόνια, κάποτε θα έφτανε κι
αυτή η ώρα, οι δυνάμεις θα τον εγκατέλειπαν, το μόνο που
απεύχονταν ήταν να μη πέσει κάτω, ήθελε ο Άγιος Πέτρος
να τον εύρει όρθιο. Είχε κακή εμπειρία από την μακαρίτισ-
σα τη γυναίκα του που για χρόνια την υπηρετούσε, και δεν
ήθελε για κανέναν λόγο να γίνει βάρος στα παιδιά του.
Όταν ο άνθρωπος δεν έχει την δυνατότητα να αυτοεξυπη-
ρετείται γίνεται βάρος ασήκωτο για τους ανθρώπους που
πρέπει να τον φροντίζουν, μα και ο ίδιος αισθάνεται άσκη-
μα, η συμπεριφορά του αλλάζει, η ανημποριά του τον κάνει
δύστροπο, γκρινιάρη, ανυπόμονο, έτσι οι γύρω του αγανα-
κτούν, και στις περισσότερες των περιπτώσεων εύχονται
καλύτερα να πεθάνει να ησυχάσουν όλοι.
Με κάποια προσπάθεια κατάφερε να πάρει το πρωινό του,
και σηκώθηκε με την σκέψη να πάρει τον δίσκο να τον πάει
στην κουζίνα, μα δείλιασε, φοβήθηκε μη του πέσει ο δίσκος
και θα γινότανε αντιληπτή η αδυναμία του, πράγμα που το
απέφευγε με κάθε τρόπο.
Έκανε έναν γύρο μες στο δωμάτιο μα δεν μπόρεσε να στα-
θεί αρκετά, το κορμί του ζητούσε ανάπαυση, μα εκείνος σα
να το διέταζε, το έπεισε να αντέξει ακόμη έναν γύρο, και
μετά κάθισε στην αγκαλιά «της φίλης του πολυθρόνας»
όπως την αποκαλούσε.