Ο Μόνος ΕπιζώνΠρέπει να ζήσω, και θα ζήσω, αν ήταν να πεθάνω ο Θεός
δεν θα μούδινε αυτή την ευκαιρία.
Πρέπει να ξεκουραστώ, να κοιμηθώ, να φάω κάτι ζεστό να
δυναμώσω, έχω υποχρέωση να γίνω καλά, να σηκωθώ να
φροντίσω την οικογένεια μου, και με αυτές τις σκέψεις
προσπάθησε να χαλαρώσει να ανακτήσει δυνάμεις, νιώθο-
ντας την αδερφή του στο σπίτι του ήταν σίγουρος πως θα
είχε την καλύτερη φροντίδα, αυτός η γυναίκα του και το
παιδί.
Παρέμεινε έτσι με τα μάτια κλειστά όταν άκουσε την μαμή
να λέει στις γυναίκες που είχαν μείνει ακόμη.
Να την αφήσετε να κοιμηθεί, με το ζουμί που της έδωσα
θα χαλαρώσει, μην την ενοχλήσετε καθόλου μέχρι να νιώ-
σει καλά, ούτε να τη σηκώνετε, μόνο για την ανάγκη της.
Να κάθεται εκεί ξαπλωμένη μέχρι να της πω εγώ πότε. Να
της δίνετε μόνο γάλα. Αύριο θα σας πω τι άλλο να τρώει και
πόσο.
«Α είπε φεύγοντας» και τον λαβωμένο γάλα και τραχανά να
του δώσετε. Το κατάπλασμα που σας είπα αφού του δώσανε
φάρμακα στο Νοσοκομείο μην του βάζετε τώρα παρά μόνο
όταν θα σας πω εγώ αφού πρώτα του δω το τραύμα. Πάω
τώρα, θα μάτα να’ άρθω ταχιά πρωί, και να τους κρατάτε
συνέχεια ζεστούς. Καληνύχτα είπε, «και βγήκε»