Ο Μόνος ΕπιζώνΗ αγωνία που ήταν αποτυπωμένη στα μάτια τους είχε μεί-
νει ανεξίτηλη στο μυαλό του, και ιδιαίτερα των συμπατριω-
τών του, ήταν και δυο πατεράδες με τους γιους τους που
ήταν ακόμη έφηβοι, και το νήμα της ζωής τους κόπηκε
τόσο πρόωρα επειδή βρεθήκαν στον κατάλληλο τόπο και
τον κατάλληλο χρόνο όπου η ιστορία έμελλε να γράψει
ακόμη μια από τις πολλές εγκληματικές πράξεις των Γερ-
μανών κατακτητών.
Όση ευημερία και όσο πλούτο αν έχουν καταφέρει να
μοιράζουν στα εκατομμύρια αλλοδαπών εργαζομένων από
όλον τον κόσμο, δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα από τα πιο
μελανά κομμάτια της νεότερης παγκόσμιας ιστορίας που
θα στιγματίζει τη Γερμανία ως χώρα, όσο πολιτισμένη και
αν προσπαθεί να αποδείξει πως είναι.
Έβγαλε ένα μαντίλι που φύλαγε κάτω από το μαξιλάρι και
σκούπιζε με αργές κινήσεις τα δάκρυα που είχαν φτάσει ως
τα μουστάκια του. Ένιωθε ότι με το κλάμα ξαλάφρωνε ο
πόνος του.
Θλίβονταν για το γεγονός, που για πρώτη φορά μετά από
τόσα χρόνια δεν μπορούσε να παραβρεθεί στον τόπο του
μαρτυρίου, στην επιμνημόσυνη δέηση που γινόταν εκείνη
τη μέρα κάθε χρόνο για την ανάπαυση των ψυχών, όσων
είχαν την ατυχία να βρεθούν σ αυτό το μέρος, όπου οι κα-
τακτητές επέδειξαν όλο το μίσος και την αγριότητα τους.
Ήρθαν στο νου, τα πρόσωπα και τα ονόματα των εκτελε-
σθέντων συγχωριανών του όπου την έσχατη εκείνη νύχτα, ο
φόβος και η αγωνία, τους είχε κάνει πραγματικά ράκη. Την
αίσθηση του μελλοθάνατου ήταν δύσκολο να την αντέξει
κανείς με ψυχραιμία και ιδιαίτερα εκείνοι που είχαν και τα
παιδιά μαζί τους. Δεν θα μπορούσε με κανέναν τρόπο να
την περιγράψει