Bir kısım sözde aydınlarımıza göre, geriliği-
mizin tek sebebi din idi. Avrupalılaşmak için,
İslamiyetten vaz geçmeli, bütün yaşayışla
Batı'yı taklide çalışmalıydık. Mehmet Âkif,
hiçbir ciddî ve ilmî gerekçesi olmayan bu
görüşlerin şiddetle aleyhindeydi. O, çok
doğru bir inançla, milletimizi ayakta tutan iki
ana temelin korunmasını istiyordu. Bunlar,
din ve dil hazinelerimizdi. İslâmiyete
düşman olanlara hiçbir müsamahası yoktu.
Diyordu ki:
“Mütefekkirlerimiz, anlaşılan pek korkak
Yâhud ahmak... İkisinden bilemem hangisidir
Sanıyorlar ki: "Bugün Avrupa tekmil kafir.
Mütedeyyin görünürsek diyecekler barbar
"Libri pansör" geçinirsek değişir belki
nazar"
"Libri pansör" hür düşünceli demekti. Hür
düşünceli olmak için de Allahı inkâr etmek,
dinin sesini susturmak lâzımdı. Bu bakımdan
öfkeyle haykırıyordu: