sarığını yeni çıkarmış mahalle imamı, bağ,
bahçe sahibi toprak ağası... Ama şair, asla!..
O gün, hiç incitmeden beni imtihan etti.
Şiirler okuttu. Ben gittikten sonra, Mithal
Cemal’e:
— İyi yazıyor bu oğlan, demiş.
Ondan sonra, bir kere Nureddin Artam’ın
havuz başındaki dergâhında beraber bir
akşam yemeği yedik. İki kere de yine Mithat
Cemal’in apartımanında akşam çayı içtik, o
kadar... Sonraki konuşmalarımız hep vapur
yolculuklarına, ayak üstü tesadüflere kaldı.
Her görüşte, benim hep artan hürmetim,
onun hiç eksilmeyen muhabbetiyle karşı-
laşıyordu.
Akif’in babası İpek’li Mehmet Tâhir Efen-
didir. Köyünde biraz okuduktan sonra
İstanbul’a gelmiş, medreseye girmiş, yıllarca
218