Bir hoşça sadâ duymadı benden hele
yurdum.
(İstanbul, 4 Temmuz 1334) (1918)
Mehmet Âkif’in kendisi ve kendi şiirleri
hakkında söyledikleriyle, manzumelerini
sıkıştırdığı dizelerde de, onun şiiri ve şairi
255
nasıl anladığı üzerinde kimi ip-uçları
bulabiliyoruz;
Seyfi Baba manzumesinde:
Şair olsam yine tasviri olur bence muhâl
O perîşanlığı derpiş edemez çünkü hayal
diye, çıplak bir sefalet sahnesi olan olayı
anlatmak için hayal gücüne sahip bir şair
olmak gerektiğini söylemektedir.
Bir başka yerde