Brulion Iławski

(AgnieszkaZ) #1

74


Wiesław Skrobot

Między wizją a zaniechaniem.


Chodnikowe refleksje nad miejskością Iławy


„Bez silnego i inkluzywnego centrum

miasto zmienia się w zbiór odizolowanych od siebie interesów.
Słabnie jego zdolność wytwarzania społecznego, kulturalnego
i ekonomicznego potencjału, który jest czymś większym
i wspanialszym niż prosta suma jego odrębnych części.”

(Jane Jacobs, Śmierć i życie wielkich miast Ameryki, s. 177)


  1. Tytułem wprowadzenia
    Ten tekst miał być zupełnie inny. W zamierzeniu planowałem scharakteryzować zmiany
    urbanistyczne Iławy od powstania miasta do 1945 roku i historyczne procesy rozwojowe odnieść
    do sytuacji obecnej. Przygotowując się do tego przedsięwzięcia przejrzałem dostępne opracowa-
    nia, jak też teksty napisane przez różnych autorów przy okazji kolejnych publikacji jubileuszo-
    wych miasta (1995, 2005, 2015). W konsekwencji uznałem, że mój pierwotny pomysł wymaga
    poważniejszej kwerendy i głębszej analizy, nie jest to jednak powód do tego, by problematyki
    miejskości Iławy nie poruszyć. I zrobić to z pozycji flâneura, trochę dziewiętnastowiecznego spa-
    cerowicza, trochę dzisiejszego włóczęgi. Być może będzie to propozycja dla iławian, by baczniej
    przyjrzeli się otoczeniu swojego miejskiego życia.
    Miasto to złożona i wymagająca struktura. Według klasycznej antycznej reguły na miasto
    składają się dwie podstawowe struktury: urbs i civis. Urbs to materialna przestrzeń ukształtowana
    przez siatkę ulic, węzły placów i terenów zielonych, kompleksy i wnętrza architektoniczne. Civis
    to przestrzeń społeczna w działaniu, to tkanka relacji interpersonalnych. Urbs i civis stanowią
    o istnieniu miasta, są jak osnowa i wątek tkaniny. Od społeczeństwa (civitas) zorganizowanego
    w samorząd zależy, czy w procesie długiego trwania powstanie podmalowana tandetnymi far-
    bami ordynarna i partacka płachta, czy szlachetny barwny gobelin, odporny na czas i zapędy
    wandali.

  2. Co to jest miejskość?
    Jak pisze socjolog Paweł Kubicki, „Miejskość można traktować jako jeden z mitów założy-
    cielskich cywilizacji Zachodu.” [2016: 24]. Miejskość jest zjawiskiem, które pojawiło się wraz
    z  intensyfikacją i  różnicowaniem aktywności społecznych człowieka. Miejskości nie  należy
    utożsamiać z  urbanizacją, bo  ta  – choć na  początku była służebna wobec miejskości – wraz


Seweryn Szczepański
Free download pdf