Totaliterlikle birlikte diktatörlük vardır. Bütün iktidar bir kişinin elinde olduğu
zaman, o yönetim biçimi diktatörlük olarak adlandırılır ve her şeyi bir kişinin dikte
etmesinden, talimat vermesinden türemiştir. Bir ülkenin kayıtsız, şartsız olarak
bir tek kişi tarafından idare edilmesidir. Anayasa üstünde bir kudretle bir
memlekete hakim olan şahsa diktatör denir.
Diktatör, devlet içerisinde tüm atamaları o yapar. Bu kişi aynı zamanda partisinin
mutlak lideridir. Tek parti rejimi ve katı bir liderlik vardır. Bu tür diktatörlüklerde
demokrasiden söz edilemez. İşte demokrasi, doğal sistem olan bu monarşi
sistemini yok etmek için üretilmiştir.
Siyaset Biliminin diktatörlükle ilgili bir diğer tespiti; büyük yalanları bıkıp
usanmadan tekrarlamak, yakın ve uzak tehlikeler, düşmanlar icat etmesidir.
Vatan, ezan, bayrak gibi halkta zaten bulunan kavramları onlara sürekli
satmasıdır.
Seçim, anayasa göstermeliktir. Bunlara görünüşte ilişmez. Kendi muhaliflerini
vatan haini, halk ve ülke düşmanı ilan eder. Devlet kurumlarını baskı altına alır.
Milletvekili adayı gösterme şefin tekeli altındadır. Parti üyelerinin ve kurullarının
önemi yoktur. Her türlü seçim formalitedir. Yasama organı, şefin iradesini
yansıtan organdan ibarettir. Bürokratlar ve yargıçlar şefin kontrolü altındadır.
Dahili Emperyalizm
Emperyalizm; kendi çıkarları doğrultusunda başkaları üzerinde etkide bulunmaya
çalışmaktır. Genellikle yabancılar üzerinde uygulanır. Fakat monarşi, bunu kendi
halkı üzerinde uygulamak olduğundan dahili emperyalizmdir. Dahili emperyalist
kişi, önce kendi ailesi sonra yakın çevresi ve nihayetinde sömürerek
kaynaklarından “yararlanma” amacıyla halkı üzerinde siyasi nüfuzunu yayarak
emperyalizmini uygular ve insanları kontrolü altına alır. Uygulamanın tek nedeni,
monarkın kendi kişisel çıkarı ve haksız büyük ve imtiyazlı olma arzusudur. Bu kişi
için akrabalık, dostluk, manevi değerler yoktur.
Demokrasinin Üretilişi
Demokrasi sistemini insanlık, antropolojik erginlik çağına ulaştığında üretmiştir.
İlk erginlik dönemi, ilk felsefi düşünmenin başladığı Milattan önceki son bin yılda
olmuştur. İşte bu dönemde ilk demokrasi sistemi üretilmiştir. Fakat daha sonra
araya giren ve MS. 18. asra kadar süren dinsel düşünme döneminde
demokrasiye ara verilmiştir. Bundan sonra insanlığın girdiği orta ergenlik çağında
demokrasi tekrar ele alınmış ve hızla geliştirilmiştir. İnsanlığın erginliği, insanın
ürettiği beşeri aklın çapının gelişimiyle paralel ve orantılı olmuştur. Dolayısıyla
demokrasinin uygulanabilmesi, demokrasinin akıl çapına ulaşmış halk gerektirir.
Şayet bir ülkede demokrasi uygulanamıyorsa, oradaki toplumsal akıl çapı,
demokrasininki ile aynı düzeyde değildir demektir.
Demokrasi insanın sistematik beşeri düşünme işlemi ile ürettiği hümünal bir
siyasal sistemdir. İnsanlığın doğaya ve doğallığa egemenliğidir. İnsanlığın, beş
milyon yıl önce icat edip insana monte ettiği ve her geçen gün geliştirdiği sistemli
beşeri akıl sayesinde ürettiği ve doğada bulunmayan a posteriori yani kazanımlı
bir sistemdir. Düşünlere (logos) hitap eder. Demokrasi vasıtasıyla insan,
özgürlüğüne kavuşmuştur. Bu özgürlük doğadan olduğu gibi insandan da