kabul ettirmek için, büyük adam baba olma eksikliğini peygamberle özdeşimle ve
tanrıyı kullanarak telafi etmeye çalışır. Sonuçta sadece “Tanrısal gaddar” olur.
Gaddarlığını Tanrıya mal ederek meşrulaştırır. Artık ondan korkmamak mümkün
değildir. Şeyhin tek sermayesi, babası gördüğü tanrısının malı ve gücüdür. O
nedenle Tanrıyı aşırı ve hor kullanır, satar.
“Tanrıyı aşırı ve hor kullanan ve satan kişi, aslında tanrıya inanmıyordur.
Çünkü Tanrı’ya inanan kişi ya Ondan korkacağından ya da Ona saygı
göstereceğinden Onu satamaz.”
Yetişkinlik Evresi
İlk Yetişkinlik Evresi (20’li Yaşlar)
İlk yetişkinlik evresi, insanın, çocukluk ve gençlik evresinden sonra gelip otuzlu
yaşlarına kadar süren dönemidir. Bu dönemde insan, kendi aklı ile hareket eder.
Kendi yaşamını kurar ve yapısını biçimlendirir. Kendi başına buyruk olur.
İnsanlığın bu dönemi, bir kişinin, ilk yetişkinlik dünyasına katıldığı bu dönemi ile
aynıdır. Nitekim insanlık; Milattan önceki son asırlarda felsefi düşünmeye
ulaşarak ilk yetişkinlik çağına adım atmış, “başına buyruk” olmuştur.
Üstündekilerin otoritesinden kurtulmak istemiştir.
Orta Yetişkinlik (30’lu Yaşlar)
Durulma Evresi
Kişinin orta yetişkinlik evresi, durulma ve duraksama evresidir. İnsanlık da felsefi
düşünmenin ardından girdiği dönemde gelen “dinsel düşünme” nedeniyle bu
yetişkinliği durulmaya ve duraksamaya girdi. Dini yaşam yapısını, felsefi
düşünme karşısında teolojik düşünme yaparak ele alıp üzerinde bin beş yüz yıl
düşünüp değerlendirmiştir.
Rönesans Dönemi
Tıpkı kişinin, “orta yaş geçişi” döneminde yaptığı gibi, insanlık, 14. asırda
başlayan “Yeniden Doğuş” olan Rönesans ile birlikte, ilk felsefi dönemi tekrar ele
alarak onunla yeniden doğmaya başlamıştır. Bu dönem aynı zamanda “yeniden
kararlılık kazanma” dönemidir.
Geç Yetişkinlik Evresi (40’lı yaşlar)
İnsanlık, Rönesans sonucunda 18. asırda ulaştığı “geç yetişkinlik” evresi ile dinsel
düşünmeyi tümden sona erdirmiş, ürettiği Aydınlanma ile birlikte “akılcı
düşünme” evresine geçmiştir. Kişinin, bu evresinde yaptığı gibi insanlık da bu
çağda kendi hayatını ve kimliğini kendi aklı ile kesin biçimde yeniden belirlemeye
başlamıştır.
Tam Yetişkinlik Dönemi (50’li Yaşlar)
50’li yaşlarda insan, kendisini bir tam yetişkin olarak tanımlamaya başlar.
Kendisine dayatılan daha önceki kimliklerden kurtulup kendi kimliğini oluşturur.
İnsanlık da tam yetişkinlik evresine geçerek 19. asırda “bilimsel düşünme”
aşamasına geçmiştir. Şeyhlik gibi geçmiş dış faktörle oluşturulan kişilikleri ve
kimlikleri aşmıştır. Ardından 20. asırda “akılcı ve bilimsel düşünme” aşamasını
üretmiştir.
Ertelenmiş Eylem, Geç Yaşama
Şeyhliğin fonksiyonlarına sahip figür, Milattan önceki devirlerde icat edilmiştir.
Çağımızda şeyhlik, çıktığı zamanda yaşanmamış bir tarihsel evrenin daha sonraki
zamanlarda yaşanmasından kaynaklanan bir olgudur. Bu durum, genellikle, tarih