allen ginsberg için
hey Allen
gördüm yazar dostlarımın
kadehteki sinek gibi boğulduğunu
gördüm karanlığa boyun eğen ruhları
iç çekişleri ve hıçkırıkları
oradaydım Allen
66 kışından döşeğime uzanan şarkılar sakladım
sapına kadar boktandım
ve sarhoştum, tükenmiş
ve yolunu kaybetmiş
sonsuz geceye hapsoldum
ve hiç var olmamışçasına uyuştum
hey Allen
biliyorsun bu yeni bir gün
ve hiç tahammülüm kalmadı
Ucube Şiiri’ni yarattım
zekice yazılmış şiiri
ve Yeni Vizyon Fanzin’i
üstelik aşık da oldum
yaşamı anlamamı sağladı
en güzel anlardı
ama Allen işim bitti
bu ucuz şova devam etmek doğru hissettirmiyor
bazı anlar gerçeği ayırt etmek
imkansız bir hal alıyor
hey Allen
anlaşılmak istediğimden emin değilim
oldukça anlamsız geliyor
bir süredir ayık geziyorum
ve birkaç yetenekli çocuğa
yazmak üzerine konuşuyorum
oysa “Yolda” kitabıyla gezen
Kerouac çakması ibnelerden geçilmiyor
kimse ne halt edeceğini bilmiyor
ve herkes aitlik dileniyor asfalttan
bir parça huzur Allen
enjekte etmek için, yakmak ya da kıça sokmak için
yere çakılıp duruyorum
ve bu kendini bir sik zannedenlerin
düşündüğü gibi acıtmıyor
edebiyat dedikleri oyuncak bir silahla
vakit öldürüyorum
hepsi bu