skłonności do nadmiernego perfekcjonizmu. W praktyce jego wpływ na klimat
organizacyjny jest – w dłuższej perspektywie czasowej – destrukcyjny. Tego
rodzaju styl kierowania zakłada podporządkowanie pracowników wizji działania
przełożonego i przez to pozbawia ich autonomii i poczucia podmiotowości. Styl
nadającego tempo sprawdza się w sytuacjach, gdy lider zarządza grupą silnie
zmotywowanych profesjonalistów o bardzo wyraźnej motywacji zadaniowej.
Styl trenerski (coachingowy) - opiera się na systematycznej pracy lidera z
podwładnymi nad rozwijaniem ich samoświadomości oraz kompetencji
zawodowych. Praca menedżera z podwładnymi dotyczy na ogół długofalowej
perspektywy działania, oparta jest na stałej informacji zwrotnej, nastawieniu na
mocne strony pracownika. Styl trenerski nie tylko buduje partnerskie relacje
pomiędzy menedżerem, a podwładnymi, ale przekłada się na ich poziom
zaangażowania, poczucie sensu i wpływu, co prowadzi do postępującego wzrostu
efektywności. Styl trenerski kształtuje atmosferę uczenia się, partnerstwa oraz
odpowiedzialności, budując pozytywny klimat organizacyjny. Styl ten wymaga
jednak zaangażowania menedżera i zazwyczaj wiąże się ze skutecznością
uzyskiwaną w dłuższej perspektywie czasowej. Styl trenerski może okazać się
nieskuteczny, jeśli pracownicy nie wykazują zainteresowania rozwojem.
W opinii Golemana, kluczem efektywnego zarządzania jest elastyczne
wykorzystywanie każdego z sześciu stylów w kierowania, adekwatnie do wymogów sytuacji,
możliwości i oczekiwań zespołu. Menedżer zorientowany na doskonalenie swoich kompetencji
liderskich, w pierwszej kolejności powinien poznać swoje naturalne predyspozycje w zakresie
preferencji do określonego stylu. W dalszej kolejności bazując na kompetencjach
emocjonalnych (wchodzących w zakres inteligencji emocjonalnej), powinien w świadomy
sposób pracować nad doskonaleniem swego stylu kierowania, opierając się na ocenie
skuteczności własnych działań liderskich podejmowanych w danej sytuacji.
D. Goleman wspólnie z R. Boyatzisem oraz A. McKee dokonali modyfikacji koncepcji
stylów kierowania pierwotnie opracowanej przez Golemana. W nowym ujęciu
przeanalizowano wpływ stylów kierowania na klimat emocjonalny, jaki charakteryzuje
członków zespołów zadaniowych zarządzanych przy wykorzystaniu określonego stylu.
Badania przeprowadzone na próbie 3870 menedżerów z różnych krajów pozwoliły na