Warto podkreślić, iż efektem diagnozy sformułowanej na podstawie wyniku badania
Sytuacyjnym Testem Menedżerski m LJI- 2 może być stwierdzenie róznic, a nawet sprzeczności
w zakresie deklarowanych preferencji dotyczących doboru określonych stylów kierowania oraz
realnej adekwatności ich zastosowania w praktyce. Poziom głębokości diagnozy jest zatem
znacząco bardziej zawansowany w porównaniu z narzędziami badającymi wyłącznie
preferencje w zakresie wyboru stylów kierowania, zaś przestrzeń do pracy rozwojowej nad
kompetencjami liderskimi niewspółmiernie większa. Podobnie, dotyczy to informacji
możliwych do pozyskania z perspektywy poziomu zaawansowania prowadzonych analiz
badawczych.
Należy również pamiętać, iż analizy dotyczące preferencji oraz trafności osądu
menedżerskiego w zakresie adekwatności doboru stylów kierowania nie ograniczają się do
czterech podstawowych typów stylów kierowania, ale umożliwiają także diagnozę preferencji
i adekwatności w zakresie wykorzystania ośmiu odmian głównych stylów kierowania, co
stwarza przestrzeń dla znacznie bardziej precyzyjnych analiz zarówno z praktycznej, jak i
teoretycznej perspektywy.
Oprócz użyteczności diagnostycznej w kontekście analizy preferencji i adekwatności
stylów kierowania ważnym w – mojej ocenie – aspektem, jest także zdefiniowanie koncepcji
czterech „orientacji liderskich ” , ujmowanych jako pary dominujących stylów kierowania,
stanowiących odzwierciedlenie priorytetów liderskich - tj. koncentracji na jakości i szybkości
rozwiązywania zadań (orientacja na zadania), koncentracji na rozwijaniu i partycypacji
pracowników ( orientacja na upeł nomocnianie), koncentracji na pozycji i rodzaju wpływu
lidera ( orientacja na kontrolę ), koncentracji na angażowaniu pracowników w rozwiązywanie
problemów ( orientacja na angażowanie ). Sytuacyjny Test Menedżerski LJI- 2 pozwala na
zdiagnozowanie preferencji w zakresie określonych orientacji liderskich menedżerów, co także
posiada istotne znaczenie z perspektywy definiowania kierunków rozwoju kariery w
organizacji, a także oddziaływań zorientowanych na doskonalenie kompetencji liderskich,
istotnych z perspektywy praktyki zarządzania podległym zespołem.
Reasumując, koncepcja sytuacyjnych stylów kierowania LJI 2 autorstwa Locka,
Wheelera i Burnanda, stanowi – w moim przekonaniu – wysoce użyteczny konstrukt
teoretyczny, wzbogacony o dopracowane metodologicznie, wiarygodne narzędzie diagnozy
potencjału liderskiego badanych osób, mające szerokie i różnorodne zastosowanie praktyczne