Çamlıca’da köşk komşuları Kazasker Ferid Efendi’nin evinde
doğmuş büyümüş olan bu (Münteha) adlı kız esircilere
satılıp İstanbul’a geldikten sonra Hayrullah Efendinin kalbini
esir edecek ve onu satın alacak kadar bedence ve ruhça
muvaffakiyet göstermiştir. Şair Valdem'de annesile
babasının neseblerini şöyle anlatıyor:
Birinin nam-ü şanı bir tarih
Birinin hanedanı efsane.
Oğlunun nesli pür fer-ü ziver
Ufku bir harîkı dûrûdûr.
Kızın ecdadı hak-ü hâkister
Karlar altında bir şebi medfun.
O oğul validem o kız da ninem,
Birinin aslı bir geniş mazi
Birinin aslı bir büyük nisyan.
Sevgilisine Makber gibi bir mezar inşa ve inşad eden
şairimiz, anasının da çehresini bu renkli satırlarla
hayalimize çizmişti:
Validem ümmiyeydi, ümmiyenin
Var idi ezberimde bir çok ilm
Konuşurken siyakı hâle göre
Öyle eş’ar okurdu mürtecilen
Ki sedasındaki halâvet ile
Tarzı takriri dilpezirenden
Sanki bir kat daha olurdu melih
«Neme lâzım benim o goncei ter
Bana gönlümdeki bahar yeter. »
Gibi eş’ar ile terennüm eder.
İşte, Makber ile Türk edebiyatında büyük bir mimar ve
Valdem'inde şiir içinde ressam bir sanatkâr olan Abdülhak
Hâmid’in annesi: ümmî, fakat ârif bir kadın.