Loretta, die de smaak te pakken krijgt.
‘Precies. Genoeg, Stan, melk dat punt niet zo uit,’ antwoordt Reg. ‘En wat
hebben ze ooit teruggegeven?!’
‘Sanitair?’ oppert een van de rekruten.
‘Wegen?’ zegt een ander.
‘Irrigatie.’
‘Geneeskunde.’
‘Onderwijs.’
‘Wijn.’
‘Openbare badhuizen.’
‘Ja, ja, dat zouden we allemaal heel erg missen, Reg, als de Romeinen weg
zouden gaan,’ zegt de derde PFJ-leider, Francis.
‘En nu kun je ’s avonds veilig over straat, Reg,’ zegt Loretta.
‘Ja, ze weten wel orde te houden,’ zegt Francis. ‘Geef maar toe. Zij zijn de
enigen die dat konden in een plaats als dit.’
Reg geeft dit morrend allemaal toe en probeert het nog een laatste keer.
‘Oké,’ zegt hij, ‘maar los van sanitair, wegen, irrigatie, een systeem voor schoon
water en openbare gezondheidszorg: wat hebben de Romeinen ooit voor ons
gedaan?’
‘Vrede gebracht,’ zegt een van de rekruten.
Reg, tot het uiterste gedreven, geeft het op.
Als je ziet wat de captains of consciousness – de industriëlen, economen en
politici – allemaal voor ons hebben gedaan, lijken de mensen die over het
systeem klagen misschien wel wat op Reg, de leider van het Judean People’s
Front – sorry, People’s Front of Judea. Maar tegenwoordig maken we ons niet
alleen minder zorgen over wijn, schoon water en andere materiële
basisbehoeftes. In deze tijd van overvloed, van zoveel spullen dat we eronder
dreigen te bezwijken, verliezen veel mensen hun geduld met de ‘captains of
consciousness’. We hebben het vooral gehad met de economen en verliezen het
vertrouwen in het idee dat economisch succes moet worden gezien als norm voor
de algehele vooruitgang van de maatschappij.
Zijn we allemaal als dronkaards die hun sleutels zoeken?
Het bbp is nooit bedoeld als middel om iets te zeggen over álle aspecten van de