aangenomen op de Y-as, er een vloeiende S-curve ontstond.
De innovatietheorie is sindsdien duizenden keren toegepast, en hoewel de
signalen niet altijd helder zijn, blijkt de S-curve die Rogers heeft beschreven
altijd te kloppen. De theorie gaat op als je de verspreiding beschrijft van een
nieuw antibioticum als tetracycline, of van nieuwe technologieën zoals de fax of
de mobiele telefoon. Het gaat op als je kijkt naar de acceptatie van nieuwe
ideeën, zoals lesgeven aan kinderen op kleuterscholen of het gebruik van
spiraaltjes ter anticonceptie. Het gaat ook op als je de inzet van sneeuwscooters
door de Skolt Lappen in Noord-Finland wilt beschrijven, of de verspreiding van
paarden van Spaanse ontdekkingsreizigers onder Amerikaans-Indiaanse
stammen in het westen.
Rogers schetste de S-curve uit de innovatietheorie oorspronkelijk om te
beschrijven hoe zaken zijn veranderd. Het was een methode om het verleden te
beschrijven. Maar als je voldoende inzicht hebt in wat er in het heden gebeurt,
kun je die informatie ook gebruiken voor een vooruitblik in de toekomst.
Als je bijvoorbeeld in het heden een innovatie ontdekt – laten we zeggen een
nieuwe computer waarvoor je geen extern toetsenbord nodig hebt – en dan
constateert dat een bepaald type mensen dat gebruikt, en als je vervolgens
vaststelt dat meer mensen datzelfde apparaat gaan gebruiken, dan kun je, met
een slag om de arm, redelijke voorspellingen voor de toekomst doen. Dat is wat