םדָָֹ֔אׁמִ ֹ֙וֹתֹא לי
ִ֤
צִהַ ןַעמְַָ֗ל וֹ
ִ֑
ב־א־חלְשְ ִ ־לאַ ד
ִׁ֖
יָוְ
miyadam „oto hatsil lema‟an vo-tishəlechu-„el veyadda-mão-deles [a]ele livrar para-que nele-lanceis-não e-mão׃ויָֽבִאָ־לאֶ וֹבִׁ֖ישִ הֲ ַל
37:23ףסִֵׁ֖וֹי אאֵָֺ֥־רשֶ אֲַא׃ָֽ יהִ ְיַוָֽ
yossef ba‟-ka‟asher vayehi „aviv-„el lahashivoJosé veio-conforme E- aconteceu pai dele-para para-retornar-eleתֶנֹתֵ֥א׃ְ־תאֶ וֹ ְֹ֔נ ָא׃ֺ ־תאֶ ףֹ֙סֵ וֹי־תאֶ א־טישִִ֤פְַאׁוַ ויחִָ֑אֶ ־לאֶ
ketonet-„et kutanəto-„et yossef-„et vayafshitu „echayv-„elcapa de-* capa dele-* José-* e-eles-tiraram irmãos dele-para׃ויָֽלָעָ ר
ֵ֥
שֶאֲ םי
ִׁ֖
אִׇפַהַ
37:24וַאִָׁ֨ ָחֺֹ֔הא־
vayiqachuhu „alayv „asher hapassimE-tomaram-ele sobre-ele que [alcançar]as-palmas[das mãos/dos pés]ןיאֵֵ֥ קרֵֹ֔ רוֹאָֺ֣הַ וְ הרָֹאִֺ֑הַ וֹתִֹׁ֖א א־כֵ֥לִשְ ַאַׁו
‟eyn req vehabor haborah „oto vayashlichunão vazia e-a-cova para[a]cova [a]ele e-eles-lançaram-no׃םִיָֽמָ וֹאִֺׁ֖
37:25א־אִ֤שְׂ ִאׁוַ ם חֶלֶ ־לכָ אֱָֽלֶ א־֮בשְ ֵאַׁו
vayissə‟u lechem-le‟echol vayeshvu mayim boe-levantaram pão-para comer E[se]assentaram águas nelaהאִָׁ֖אָֺ םיִלֹ֔אֵעמְ שְ ִי תחַָ֣רְֹא הֵֹ֙א׆הִ ְו א־אֹ֔רְִאַׁו םֹ֙הֶ יֵניָֽעֵ
ba‟ah yishme‟elim „orəchat vehineh vayirə‟u „eyneyhemvinha ismaelitas caravana-de e-eis-que e-eles-viram olhos-delesי
ָ֣
רִצְ א־ תֹ֙ אֹכְנ םיאִָ֗שְָֹֽׂנ ם
ָ֣
הֶיאֵׄמַ ְגא־ ד
ִ֑
עְָלִאֻמִ
utseri necho‟t nossə‟im ugemaleyhem migilə‟ade-bálsamo especiarias traziam e-camelos-deles de-Gilead׃המָיְרָָֽצְ מִ דירִֵ֥וֹהְל םיכִִׁ֖לְוֹה טלָֹֹ֔ו
37:26הדִָׁ֖א־הְי רמֶאֹאֵַׁ֥ו
yehudah vayo‟mer mitsərayəmah lehorid holechim valotJudá E-ele-disse para[o]Egito para-descer iam e-mirraא־ניחִֹ֔אָ־תאֶ גֹֹ֙רהֲַנ יא׃ִִ֤ עצַאֶָֺ֗־המַ ויחִָ֑אֶ ־לאֶ
„achinu-„et naharog ki betsa‟-mah „echayv-„elnosso irmão-* nós-matemos que proveito-?que irmãos dele-para׃וֹמָֽאָּ־תאֶ א־ני
ִׁ֖
אִׇכִוְ
37:27א־א׆
ָ֣
רֶא׃ְמְִנוְ א־כִ֞לְ
venimkerenu lechu damo-„et vechissinue-vendamo-lo vinde seu sangue -* e-escondamos124א־ניחִֵ֥אָ־יָֽא׃ִ וֹבֹ֔־יִה ְ־לאַ א־ֹ֙נֹ֙דֵָיוְ םילִָ֗אעֵמְ שְ ִאׁלַ
achinu-ki vo-tehi-„al veyadenu leyishme‟elimnosso irmão-porque sobre ele-seja-não e-nossa-mão para-os-ismaelitase não lanceis mãosnele; para livrá-lodas suas mãos epara torná-lo a seupai.23 E aconteceuque, chegando Joséa seus irmãos,tiraram a José a suatúnica, a túnica demangas compridasque trazia.24 E tomaram-noe lançaram-no nacova e a covaestava vazia, nãohavia água nela.25 Depois, assen-taram-se a comerpão, e levantaramos olhos, e olha-ram, e eis que umacaravana de ismae-litas vinha de Gile-ade; e seus camelostraziam especiarias,e bálsamo, e mirra;e desciam para oEgito.26 E Judá disseaos seus irmãos:Que proveito have-rá em que matemosa nosso irmão eescondamos a suamorte?27 Vinde, venda-mo-lo a estesismaelitas; e nãoseja nossa mãosobre ele, porqueele é nosso irmão,124כָסָה kassah = esconder (com a palma da mão).