4.1 Alternants 55
Hence,
[xij]n[Fji]n=I,
[Fji]n=[xij]
− 1
=[X
ji
n
]n.
The theorem follows.
Theorem 4.2.
X
(n)
nj =(−1)
n−j
Xn− 1 σ
(n−1)
n−j.
Proof. Referring to equations (A.7.1) and (A.7.3) in Appendix A.7,
Xn=Xn− 1
n− 1
∏
r=1
(xn−xr)
=Xn− 1 fn− 1 (xn)
=Xn− 1 gnn(xn).
From Theorem 4.1,
X
(n)
nj
=
(−1)
n−j
Xnσ
(n)
n,n−j
gnn(xn)
=(−1)
n−j
Xn− 1 σ
(n)
n,n−j.
The proof is completed using equation (A.7.4) in Appendix A.7.
4.1.4 A Hybrid Determinant
LetYnbe a second Vandermondian defined as
Yn=|y
j− 1
i
|n
and letHrsdenote the hybrid determinant formed by replacing therth
row ofXnby thesth row ofYn.
Theorem 4.3.
Hrs
Xn
=
gnr(ys)
gnr(xr)
.
Proof.
Hrs
Xn
=
n
∑
j=1
y
j− 1
s X
rj
n
=
1
gnr(xr)
n
∑
j=1
(−1)
n−j
σ
(n)
r,n−j
y
j− 1
s
(Putj=n−k)
=
1
gnr(xr)
n− 1
∑
k=0
(−1)
k
σ
(n)
rk
y
n− 1 −k
s