80
- stworzenie miastotwórczego subcentrum w strefie, która po wojnie była nieużytkiem i pustką
funkcjonalną. Według powojennych założeń planistycznych główną osią komunikacyjną, łączącą
dworzec z centrum miasta, uczyniono obecne ulice Andersa i Sobieskiego, zaś przygotowywana
do tej funkcji przed wojną dzisiejsza ulica Wojska Polskiego spadła do roli peryferyjnej dro-
gi technologicznej. Powstanie Centrum Imprezowego dawało szanse na wzmocnienie funkcji
użytkowych dawnej arterii
miejskiej i zrównoważenie roz-
woju tej części miasta – wpraw-
dzie w warunkach ograniczonej
socjalistycznymi realiami – ale
jednak konkurencji albo przy-
najmniej współzawodnictwa
społeczno-gospodarczego.
Niestety, Centrum Impre-
zowe nie powstało, a na do-
datek wzdłuż dzisiejszej ulicy
Sobieskiego wyrosła niska za-
budowa jednorodzinna z par-
terami handlowo-usługowymi,
być może właściwa na subur-
biach, ale nie w ścisłym cen-
trum miasta, przy głównej osi
komunikacyjnej.
Dolina przeznaczona
na cele rekreacyjne już po prze-
łomie ustrojowym została
w znacznej części zabudowana
domami wielorodzinnymi, zaś
plac tradycyjnego targowiska zabudowano pawilonami handlowymi i trwałymi wiatami. Przez
długi czas pozostały fragment doliny, bliższy linii kolejowej Warszawa-Gdańsk, pozostawał nie-
zagospodarowany, stanowiąc wartościowy potencjał przestrzeni. Na jego racjonalne zagospoda-
rowanie dawała nadzieję zrealizowana wzdłuż linii kolejowej historyzująco stylizowana pierzeja
z mieszanymi, mieszkalno-usługowymi funkcjami. Niestety, budowa siedziby Sądu Rejonowego
całkowicie zrujnowała ten potencjał, niszcząc przy okazji oś widokową, na której zamknięciu
widoczna była piękna modernistyczna bryła kościoła p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP.
Możliwy do zagospodarowania w formule przestrzeni publicznej jest ciągle teren miej-
skiego targowiska, który znajdował się w granicach projektu Centrum Imprezowego. Obecna
funkcja tego terenu powinna być traktowana jako przejściowa, ponieważ rosnące agresywne
zainwestowanie tej części miasta przez deweloperskie budownictwo mieszkaniowe może do-
prowadzić do wyrugowania innych funkcji. Być może należałoby rozważyć opracowanie dla
tej okolicy miejskiej strategii partnerstwa publiczno-prywatnego. Dla trudnych wyzwań trzeba
Ryc. 7. Dewastacja strategicznej przestrzeni publicznej: niska zabudo-
wa przy głównej miejskiej arterii komunikacyjnej i zniszczone przez
koszmarny architektonicznie obiekt sądu otwarcie widokowe w kie-
runku pięknej modernistycznej bryły kościoła p.w. Niepokalanego
Poczęcia NMP (fot. W. Skrobot)